Herkese merhabalar biraz UZUN bir soru olacak. Biz yaklaşık 2 sene önce yakın arkadaşlıktan sevgili olduk ve pandemi dönemine kadar da yaklaşık 10 ay süren bir birlikteliğimiz oldu. Onun ilk sevgilisiydim. Evliliğe de meraklı biriydi benim gibi ayrılıktan birkaç gün öncesinde bile bir takım çeyiz hazırlıkları falan yapıyordu annesiyle. Daha sonra pandemi döneminde memleketlerimize gittik ve uzun mesafe ilişkisi yaşadık. bu süreçte de tartışmalarımız arttı ve bir gece yine tartıştık ve ben de sinirle bu huyunu törpülemeden böyle bir ömür nasıl geçer bu şekilde hiç heveslenme dedim. Sinirim geçince gönlünü almaya çalıştım ama bana ayrılmak istediğini karakterlerimizin farklı olduğunu söyledi ve ayrıldık. 3 gün sonra tekrar aradım ama ne kadar ısrar edersem edeyim babasına da anlattığını ve babasının da bir kere yapan bir daha yapar bitir artık dediğini artık olmayacağını söyledi. Ayrıldıktan 6-7 ay sonra neden düşman gibi davrandığımızı güzel ayrıldığımızı söyledi ben de güzel davrandım ve ufak tefek selamlaşmalar konuşmalar başladı. Daha sonra konu eskilerden açıldı ben de hareketlerimden pişman olduğumu keşke onları yapmasaydım söylemeseydim dedim. Aramızda bu konuları konuştuk ve değiştiğimize inandık ancak hâlâ bir ilişki başlamadı. Daha sonra bir gece beni çok özlediğini ve ikimizin de hala sevdiğini söyledi o gece yakınlaştık ama olmayacağını artık görüşmememiz gerektiğini söyledik. Zaman geçti tekrar yazdı görüşmeye geldi başkalarının yanında mutlu olamadığını söyledi. Ama hâlâ bizden olmayacağını düşündüğünü ve ailesinin de artık kesin bir dille istemediğini söyledi. Eğer bir umut bağlayacaksan hiç görüşmeyelim arkadaş da kalmayalım sen beni unut tekrar tanışalım gibi şeyler söyledi. Ben de en azından mezun olana kadar beraber mutlu olalım ayrıyken de mutsuzum dedim ve sevgili olmadan sevgili gibi görüşmeye başladık. Her görüşmemizde sevgili gibiydik sevdiğimizi gösteriyorduk,söylüyorduk ama her seferinde konu ailesinin ayrılık dönemi anlattıklarından dolayı beni kesinlikle istemediğini ama senle de sensiz de olmadığını söylüyordu. Aynı zamanda ailesine karşı gelmek için gücü olmadığını ve ailesini tanıdığı için fikirlerini değiştiremeyeceğini bildiğini söyledi. Bu şekilde yaklaşık 2 ay geçirdikten sonra tartışmalarımız artmaya başladı. Son hafta iyice görüşmelerimiz konuşmalarımız azalmaya başladı ve bu durumdan rahatsız olduğumu söyledim. O da beklentimin fazla olduğunu ve senin değişmediğini görmenin onu üzdüğünü söyledi. Bunlar üst üste gelince onun ilgisiz bir insan olduğunu senin değiştiğini görmek de beni üzüyor diye söyledim. Daha sonra da görüşmek istemediğimi mutsuz olduğumu söyledim o da üstelemeden buna saygı duyduğunu söyledi ve kabul etti. Daha sonra ise ortak bir arkadaş vasıtasıyla neden böyle davrandığına cevap olarak bana karşı eskisi gibi olmadığını ve beni üzmemek için bunları söyleyemediğini söylediğini öğrendim ve konuşmak istedim. Buluşmamızda hâlâ kokumdan bakışlarımdan etkilendiğini, beni kaybetmek istemediğini ama artık bana aşk sevgi gözüyle bakmadığını söyledi. Nedenini sorduğumda bilmiyorum nasıl oldu ama oldu dedi. Annesi bu 2 aylık süreçte değişimini fark etmiş ve sürekli her gün her gün benimle olmayacağını söylemiş. Annesine yalan söyleyip benim yanıma geliyordu ve birkaç kez söylemişti bana bundan rahatsız oluyorum diye. Senin değiştiğini görsem bir şekilde karşı çıkabilirdim ama artık triplerime eskisi gibi katlanamadığını beni alttan alamadığını ama ilişki boyunca da bu şekilde olmasına rağmen devam ettiğini söyledi. Fark olarak da eskiden seviyormuş bir şekilde çabalıyormuş ama artık o duygu da kaybolduğu için uğraşmaya gücünün kalmadığını hissetmiş. Senin de her gün kafana kaksalar bu kızla olmayacak aman dikkat et uzak dur ondan deseler sen de soğurdun dedi. Başka birini sorduğumda başka birini sevmiyorum ama seni de sevmiyorum lütfen üzülme sen de artık bir şekilde alışıyorsun dedi. Sorum şu bir insan gerçekten ailesinin baskısıyla sevdiği insandan soğuyabilir mi? :)