Kendi isteklerinizin ve istemediklerinizin farkında olmanız gerçekten de takdir edilesi. Genelde sizinki gibi ebeveynlere sahip bireyler kendi istekleriyle ebeveynlerinin isteklerini birbirine karışmış halde bulurlar ve vakit çok geç olduğunda ve ancak deneyimlediklerinde yaptıkları şeyi istemediklerini fark ederler. Bu yüzden sizin adınıza çok mutlu oldum. Ailelerimiz çoğunlukla bizim erişkin bireyler olduğumuzu fark edemediklerinde bizim yerimize kararlar verme ya da daha hafifletilmiş şekilde akıl verme ihtiyacı duyarlar. Her bireyin, bu kendi yetiştirdikleri çocukları olsa bile doğrusunun, yanlışının, hayattan beklentilerinin farklı olabileceğini kabul etmek bazı ebeveynler için zor olabiliyor. Burada önemli olan onlar sizin bireyselliğinizi kabul etmekte zorlansa bile sizin kendi bireyselliğinize saygı duymanızdır. Daha ılıman bir iletişim sağlamak isterseniz, onların yetiştiği ailelere, kültüre biraz dikkat kesilince aslında bunu neden yaptıklarını anlayabilirsiniz (hak vermek zorunda değilsiniz.). Kendi isteklerinizin arkasında durarak, nedenlerini anlatarak ve onların da istediklerini anladığınızı fakat sizde bu ısrarlarının nasıl bir etki yarattığını sözlü ifade ederek belki de ebeveynlerinize yeni bir bakış açısı sağlarsınız.

Esasında, aileniz, yaşadığımız coğrafya ve geleneklerinden öğrendiklerini, size aktarıyor. Bunun için onlara kızmalı mı? Bilemiyorum. Bildiğimiz tek şey, sizin böyle bir sürece hazır olmadığınız. Bu yüzden, bu konuşmaların en şiddetli olduğu zamanlar başlangıç zamanları, yani şu zamanlardır. Siz dönüt vermedikçe, zaman içerisinde sönecektir. Bunun yanında, var olan ilişkiniz sizin de bahsettiğiniz gibi henüz çok taze. Bu yüzden, henüz birbirinizle anlar paylaşmanız, yeni deneyimler edinmeniz ve birbirinizi keşfetmeniz gerekirken, bu konuların varlığının yansıması, pek tabii sıkıntı doğuracaktır. Kendi ihtiyaçlarınız ve beklentileriniz doğrultusunda ilerlemenizi, ailenize karşı tepkisizliğiniz ile yavaş yavaş davranışlarının söneceğini ve ilişkinin tadını çıkarmanız gerektiğini belirtmek isterim. Önünüzde daha uzun ve keyifli bir yol var, nasıl şekillendirmeniz gerektiği ise, yalnızca sizi ilgilendirir. Bu yüzden, kendi doğrularınızla, yola devam. Sevgiler

Merhaba. Bizim kültürümüzde doğup büyümüş ailelerde ebeveynlerin çocuklarıyla alakalı belirli planlar vardır. Çocuklar doğarlar, büyürler, okula giderler, meslek edinirler, evlenirler ve çocuk sahibi olurlar. Sizin ailenizin de böyle bir bakış açısı olabilir. Ailelerin beklentileri olabilir ve yine bizim kültürümüzde çocuklar ailelerin bu beklentilerini karşılamaya çalışırlar ama ne zaman karşılanacağı kişiden kişiye değişir. Bu sizin hayatınız. Hazır olmadığınız bir şeye adım atmak sizi sonrasında yıpratabilir. Ailenize de bunun ciddi bir konu olduğunu ve hazır olmadan böyle bir şey yapmanın size mutsuz hissettirebileceğini anlatmanız iyi olabilir. Aileniz bunu başta anlamakta zorlanabilir, kendi düşüncelerinin doğruluğunu savunmaya devam edebilirler. (Belli bir yaştan sonra insanların düşüncelerinin kolay kolay değişmiyor genelde) Sizin için yorucu olacak olsa bile bunu defalarca, netliğinizi bozmadan anlattıkça belli bir süre sonra aileniz düşüncelerinizi kabullenecektir diye düşünüyorum. Bu konular açıldığında konu değiştirmek, söylenenleri duymazdan gelmek, bir şey söylenmemiş gibi davranmakta (ama bir tavır gibi değil) iyi olabilir. Karar sizin. İyi geceler dilerim. :)

Evet maalesef aileler bunu yapıyor. Bende 24 yaşımdayım işe yeni girdim sayılır çalışıyorum, ciddi bi ilişkim yok. Ailem bunu bildiği halde evlilik meselesi sürekli açılıyor. Okudun işe girdin yuvanı kurma vakti diyorlar. Ama anlatıyorum güzelce önümde yapmak istediklerim var, devir de değişti falan diye örnek veriyorum. Biraz daha iyi gibiyiz, sana tavsiyem bu dayatmadan rahatsız olduğunu belli et uygun bir dille. Zaten ciddi evlilik yolunda bi ilişki yok şu anlık, tabi olursa da değerlendirmeli diye düşünüyorum. Hakkımızda hayırlısı olsun :)

Ailenizin evlilik konusunda üzerinizde oluşturduğu baskı sizi belli ki çok rahatsız ediyor. Bu sebepten dolayı eve dönerken ayaklarınız geri geri gidiyor. Toplumda sizin de tahmin edebileceğiniz gibi oku, evlen, çocuk sahibi ol gibi bir sıralama var. Ve anladığım kadarıyla maalesef siz de bu durumdan nasibinizi alıyorsunuz. Şuan önceliğiniz bu değilken evlenmiyor olmanız ortada bir sorun olduğunu göstermez. Kaldı ki evlenmek isteseniz bile karşınıza evlenmeyi düşünebileceğiniz bir insan çıkmamış da olabilir bu durumu yine bir sorun olarak nitelendiremeyiz. Aileniz bu durumun sizi ne kadar rahatsız ettiğinin farkında olmayabilir. Ailenizle bu konuyla ilgili konuşmalarından rahatsızlık duyduğunuzu şuan için farklı öncelikleriniz ve yapmak istediğin şeyler olduğunu söyleyebilirsiniz. Konuşmalarınız bir sonuç vermezse yaptıkları konuşma ve şakalara cevap vermeyerek konuşmanın devam etmesinin önüne geçebilir, tepkinizi belli edebilirsiniz.

Ailen neden bunu istiyor yani bazı aile yapısında evlilik ön plandadır bu sebepten mi başka bir şey mi var ailenle konuşup bi orta yol bulmalısın hayatındaki insana bencede bahsetme bu durumdan ama ailen baskı yapıyor diye kendini evlenmek zorunda hissetme istediğinde istediğin kişiyle evlenmelisin diye düşünüyorum