Bahsettiğim durup dururken gelen ağlama isteği değil. Fazla hassas biriyim sanırım bilmiyorum ama başka birine kesinlikle normal gelecek durumlara veya konuşmalara ağlıyorum veya gözlerim doluyor kendimi durdurmaya çalışıyorum. Başka bir insanı zerre etkilemeyecek bir cümle, yazı, sahne veya konuşma sırasında o durum içindeki bir şey beni etkiliyor ve gözlerim doluyor. Karşımdaki insanın çok küçük duygusal bir şey söylemesi yetiyor buna. İş görüşmesinde bile gözlerim doldu belki komik gelecek, eminim işverene de öyle gelmiştir.
Anksiyete mi yaşıyorum yoksa farkında olmadığım bir depresyonda mıyım bilmiyorum. Bu yeni gelişen bir durum maksimum 1 senedir var eskiden böyle değildim. Çevrem beni çok güçlü biri olarak tanımlar hatta çevremde duygusuz olduğumu, tamamen mantık insanı olduğumu söyleyenler var. Ama bu yaşadığım durum aşırı rahatsız edici bundan kurtulmak istiyorum, yakınlarıma da anlatmıyorum çünkü trajikomik bir şey bence. Bu bir hastalık veya depresyon mu, nasıl çözeceğim bunu?
