Merhaba,

Öncelikle yazdıklarınızdan  karşı tarafla ilişki adına ciddi adımlar attıktan sonra kısa bir süre sonra ayrılık kararı aldığınızdan bahsetmişsiniz. Bu noktada karşı tarafın size ailesinin ilişkinizin devam etmesini istemediğini belirtiyor olması ilişkide karar verme süreçlerine diğer insanların da dahil olduğunun bir göstergesidir. 

Ancak bu durumda partnerlerin bir ilişkiden ne beklediği ortaya çıkmaktadır. Size göre güzel giden bir ilişki karşı tarafa aynı heyecanı yaşatmamış olabilir. Bu aşamada birlikteliğin başlaması kadar taraflardan bir tanesinin istememesi ile son bulması oldukça normal bir süreçtir. Sizin düşünce ve davranışlarınızdan hoşnut olmadığından net bir şekilde dile getirmesi sizin artık yalnızca beklemekten başka bir çareniz kalmadığını göstermektedir. 

Kendi sınırlarınızı delerek değişmek istiyorsanız ilişki adına bunu iyice değerlendirerek ne kadarını omuzlayabileceğinize karar vermelisiniz..

Yaşadığımız sorunlarda dışsal ve içsel faktörler etkili olsa dahi dışsal olanları değiştiremeyeceğinizi bilmeniz gerekir. Sorunun sizden kaynaklanmadığını bilmek hatta sorundan ziyade bir tercih olduğunu anlamak önemlidir.

Bu süreçte kalbinize ve duygularınıza fırsat vererek onları anlamanız önemlidir. Kendinize yarattığınız yeni alanda eski partneriniz ile ilgili alışkanlıklardan uzaklaşarak keyifli vakit geçirdiğiniz aktivitelere odaklanarak enerjimizi olumsuzdan uzaklaştırmamız gerekmektedir.

Sevgilerle..

Yazdıklarınızı okuduğumda, yaşadıklarınızın sizi ruhsal anlamda oldukça zorladığını görmekteyim.

Fakat, ''8 ay icinde anlayisla yaklasmamin sebebi sorunlarinin olmasiydi mesleyinden atilmis olmasyfi her konuda destek olfum ve cok guvendim '' olarak yazdığınız cümleniz, dikkatimi çekti.

Öyle ki, ilişkinin başından sonuna dek aslında ilişkinin, sizin çabanız ile yürüdüğünü, yazdıklarınızın sonundaki bu cümleniz ile, anlayabilmek mümkün.

Bu noktada ise, sevginizin büyüklüğünden, her daim kendinizden verdiğinizi görüyorum.

Fakat, özveri demek, özünden vermek iken, fedakarlık demek karınızı feda etmek iken, kendinizden verirseniz, geriye sizden ne kalır?..

Bu yüzden aslında, ilişkilerde her şeyin mübah olduğunu, masumane duygulardan kaynak alsak da, esasında bu kaynak, oldukça tehlikelidir.

Bunun yerinde her ilişkide görmek istediğimiz, ''paylaşmak'' iken, aslında bu ilişkide, sizinle hakkınızı paylaşan biri olmadığını görüyorum.

Bu yüzden, bu güzel sevgi ve merhametinizi, önce kendinizle paylaşmanızı isterim.

Elbette ki bir emek sonrası, ilerlemekte güçlük çekeceksinizdir.

Fakat, emeklenmeden koşulmaz...

Sadece bu duyguları yaşar, bunlara sabrederseniz, nihayetinde de solduklarını göreceksiniz.

Arkadaş kalmak ise bu noktada aslında, içinin doldurulmadığı ve, samimiyetten uzak bir kavram olduğundan, isterim ki, geride bıraktığınız bu ilişkinin yerine, gerçek arkadaşlarınız ile iletişiminizi kuvvetlendirin.

Burada, iyi ya da kötü insan demekten ziyade, karşı tarafın sizin beklentilerinizle uyuşmayan ihtiyaçlarını ve tercihlerini görüyoruz.

Bu noktada da, elinizden geleni yaptığınızdan, artık bundan sonrasını kendiniz için yapmanızı ve, bu deneyimin sizi büyütmesine izin vermenizi isterim, sonu şifa.

Sevgilerimle..