Soru sor

İkili ilişkiler üzerine soru sor, Psikologlardan cevap al!

Smokinli.com'da romantik ilişkiler üzerine soru sorabilir, sorulmuş sorulara tecrübelerinizden yola çıkarak cevap verebilirsiniz.

Soru Sor!

3 aya yakın bir ilişkim oldu. Onu seviyordum ama kendimi daha çok seviyordum. Bana kendimi değersiz hissettirdiğini düşündüğüm için ayrıldık. Kendisi komşum yani her gün görüyorum. Ayrılığa hazırım zannediyordum ama şuan kendimi kötü hissediyorum. Her gün görmek canımı yakıyor. Ve sanırım pişman olup geri dönmesini bekliyordum ama erkek arkadaşımın böyle bir çabası olmadı. Ben her gün üzülürken onun hayatına devam etmesi üzgün olmadığını görmek canımı yakıyor. Çok uzun bir zaman değil ama aynı binada olduğumuz için 7/24beraberdik.


insanın sevdiği biriyle ilişkisini birden bıçak gibi kesmesi çok kötü. Ona dair ümidim bitsin istiyorum ama yine kendimi onu özlerken buluyorum. Bu süreci en sağlıklı şekilde nasıl atlatabilirim? 

Senin İçin Seçilmiş Sorular

Soruya cevap vererek, soran kişiyle tecrübeni paylaşabilirsin.

Cevap Yaz
2 Cevap

Ayrılık öncesinde kendinizi bu karara hazır hissediyor olmanız ayrılık sürecinin başlangıcıyla birlikte yerini olumsuz duygulara bırakabilir, bu durumu yaşamanız oldukça normal ve yaşadığınız zor bir duruma normal tepkiler veriyorsunuz. Ayrılık süreci gibi zorlayıcı bir süreçle birlikte beynimizde tıpkı fiziksel bir acıyla karşı karşıya kalmışız gibi fiziksel acıyla ilişkili bölgeler uyarılabilir, bu nedenle canınızın yandığını hissetmenizi anlayabiliyorum. Ayrılık sürecini taraflar birbirinden farklı şekilde deneyimleyebilir ve tarafların hissettikleri zarar farklılaşabilir. Kimi insanlar kısa bir süre içerisinde yaşamına uyum sağlayıp hayatına devam ederken kimi insanlar da bu süreci geride bırakmak noktasında zorlanabilirler. Yaşadığınız durumda eski romantik partnerinizin komşunuz olması nedeniyle sık sık karşılaşıyor olmanız bu süreci sizin açınızdan zorlaştırabilir. Öte yandan karşı tarafın pişman olarak bir hamle yapmasını beklemeniz yaşadığınız süreçte kendi deneyimlerinizi ihmal etmenize ve kendinize odaklanamamanıza sebep olabilir. Partnerinizin ayrılık sürecindeki hislerine odaklanmak yerine kendi yaşadığınız olumsuz duygulara odaklanmanız, bu olumsuz duyguların hayatınıza daha hızlı uyum sağlamanız ve bu süreci geride bırakmanız noktasında faydalı olabileceğini fark etmeniz sizin açınızdan sağlıklı olabilir. Bulunduğunuz noktada hislerinizi yok saymaya çalışmamanız, kendinizi hissettiğiniz romantik hislerden dolayı suçlu hissetmemeniz ve size değersiz hissettiren bir ilişkiden çıkmanın olumlu sonuçlarını görmenizin zaman alabileceğini fark etmeniz faydalı olabilir. Bu noktada kendinize zaman tanımanız ve baş etme kaynaklarınızı arttırmaya çalışmanız, yakın çevrenizle hislerinizi paylaşmanız daha fazla destek hissetmenize ve bu sürecin kolaylaşmasına fayda sağlayabilir. Gerekli gördüğünüz durumda bir profesyonel desteği almanız sizin açınızdan süreci kolaylaştırabilir.

Esasında yazdıklarınızdan, bilinç düzeyinizin oldukça yüksek olduğunu görebiliyorum. Çünkü, ayrılığın her ne kadar canınızı yaktığından bahsetseniz de, '' Onu seviyordum ama kendimi daha çok seviyordum. Bana kendimi değersiz hissettirdiğini düşündüğüm için ayrıldık '' bu cümleniz o kadar değerli ki. Bu cümle aslında, kendinize saygınızın varlığını, karşı tarafa verdiğiniz sevgiyi, kendinizle de paylaştığınızı gösteriyor. Ve işte tam da bu koşullarda, 'sağlam bir psikolojiden' söz edebilmemiz mümkün; bu anlamda bu bilinciniz umut verici. Yaşadıklarınıza gelince, esasında ayrılığın sizi üzmesi kadar, gerçekten de doğal bir duygu yok. Bu noktada, hali hazırda sevgi ile süren ilişkinin yanına bir de alışkanlık ve aynı apartmanda oturma gibi durumlar eklenince, boşlukta olduğunuzu düşünmeniz de çok doğal. Fakat aslında, siz de hayatınıza devam ediyorsunuz, tıpkı karşı taraf gibi. Çünkü, siz karşı tarafın aklından neler geçiyor, neler hissediyor bilemediğiniz gibi, karşı taraf da sizden haberdar, o tarafa göre de, siz hissiz olarak adlandırabilirsiniz. Buradan hareketle, aslında kendiniz için verdiğiniz bu anlamlı kararın, sağlıklı yaşanabilmesinin tek reçetesi, 'duygularınızı olduğu gibi yaşamak' olur; bastırmadan, ötelemeden, ertelemeden. Önce yeşertin, acıyı hissedin, ki, sonrasında solup, hayatınızdan akıp gidebilsinler. Bu bir süreç, tıpkı başı olduğu gibi sonu da var ve genelde ayrılıklar esasında, genel anlamda her zaman başlanılan noktadan çok daha iyi bir noktaya sahip olma ile sonlanır, eğer bu çiçeği yeşertip soldurduğunuzdan emin olursanız. Bu anlamda kendinizle mücadele etmeden, olanı olduğu gibi yaşamanızı, sadece her geçen bir gününüzün, bir öncekine göre minik de olsa, bir anlam daha ekleyerek ilerlediğinizden emin olmanızı isterim. Sonra bir bakmışsınız, başı zehir zemberek olan bu süreç, sizin kendinize olan saygınızdan çıkan ve ihtiyaç ve beklentilerinizden doğan kararınızın sonu, baldan tatlı bir son ile sizi kucaklamış. Kendinize bu şansı verin. Sevgiler :)

Cevap yazmak için giriş yapınız.