Merhaba,

Öncelikle yazdıklarınızdan istemediğiniz bir evliliğe zorunda bırakıldığınızı ve bunun sizi üzdüğünü görmekteyim. Babanızın durumu içinde öncelikle geçmiş olsun diyerek başlamak isterim. 

Ailelerin çocuklarıyla alakalı bir planı vardır genelde ve bu plan bir çocukları olacağını duydukları andan itibaren oluşmaya başlar. Buna ise en büyük etken yetiştiğimiz kültürdür. Ailelerimiz için en çok istenen durum evliliktir. 

Yaşadığımız kültürde ise yine ailemize hayır demek üzücü ve ayıplanan bir durumdur. Burada sizin durumunuzu anlamak mümkündür. Ancak yinede evliliğin getireceği maddi-manevi sorumlulukları almak doğru değildir. 

 Çoğu kişinin amaçlarından biri ebeveynlerini bir noktada memnun etmek olsa da, bu sizin hayatınız ve hayatınızdaki kararları başkalarını mutlu etmek üzerine alamazsınız. Ailenizin beklentisini anladığınızı ancak buna hazır olmadığınızı ve görücü usulü evlenme fikrinin içinize sinmediğini ve mutlu hissetmediğinizi anlatmanız iyi olabilir. 

Bu düşünceye hemen olumlu bir tepki vermelerini bekleyemezsiniz.Bu nedenle kırıcı olmadan kararınızı anlatmaya çalışmak en mantıklı adım olacaktır. 

Sevgilerle..

İçinde bulunduğunuz durumun sizi ruhsal anlamda zorladığını görmekteyim.

23 yaş esasında, özerkliğin ele alınması gereken, çünkü kişinin hayata dair bireysel istekleri, ihtiyaçları ve beklentilerinin devreye girdiği bir dönemdir.

Bu yüzden önceliğinizin, evlilik baskısından ziyade, sizi bireysel anlamda ayakta tutabilecek dinamikleri hayatınızda barındırmanız olmasını isterim; iş, sosyallik, kendinize dair spor, hobi gibi.

Çünkü bunların eksikliği, bir şekilde aileye bağlı kalmanın esasında, görünmeyen noktalarıdır.

Bununla beraber, babanızın masumane isteği, gerçekleştirildiği takdirde esasında, pek masum kalmayacaktır.

Öyle ki henüz siz, evlilik fikrine, ruhsal açıdan hazır değilsiniz.

Bu noktada, yalnızca kararınızda sebat etmenizi isterim.

Bir şekilde, kendi kontrolünüzün dışında imza atmayacağınız için, o raddeye kadar, muhakkak aileden, ya da sözü geçen aile büyüklerinden birinden destek alın.

Ve, her baskıya rağmen kararınızı ve tavrınızı gevşetmezseniz, nihayetinde size karşı direnç gösteremeyeceklerdir.

Bir yandan da, kendi kaynaklarınızı güçlendirdikçe, kendi hayatınız üzerindeki doğal hakkınızı, edinebilir hale geleceksinizdir.

Sevgilerimle..

Maalesef bizim Anadolu kültürünü benimsemiş ailelerimiz evliliğin insanı insan yapan temel yapıtaşı olduğunu zannediyorlar. Onları bu düşüncelerinden vazgeçirmek çok zor. Senin evlilikten daha sıkı bağlandığın bir uğraşın olursa bu düşünceleri azalır diye düşünüyorum. Bu işin olabilir, hayır işi olabilir. İş bulamam diyorsan hayır işi yaparak onların gözüne girebilirsin. Kendini buna adamış gibi gösterirsen onlar da mutlu olur ve evlilik taleplerini azaltırlar diye düşünüyorum. Kısacası kendine bir meşgale bul ki senden umudu kessinler :) Bundan sonra bağırıp çağırma. Sakin sakin evlenmek istemiyorum de, ısrar ederlerse de sesini çıkarma. Sahte evlilik falan da düşünme, aileni kandırmak çok kötü olur.