Merhaba, 23 yaşında genç bir kadınım. 2 yıla yakın süredir ilk uzun soluklu ilişkimi son birkaç ayda defalarca bitirmeme rağmen hem çevrenin "seni çok seviyor" baskısından hemde katlandığım ve emek verdiğim şeyler neticesinde devam ettiriyordum. Lakin hayata bakış açısı, fikirsel ve ruhsal anlamda apayrı kişilikleriz. Bana, kendisinde hak gördüğü şeyleri yasaklayınca, ve üstüne de iki defa ciddi bir yalanını yakaladığım andan beri buz gibi oldum. Ben ruhu özgür biriyim ama onun bu hayatta öğrendiği tek şey önüne sunulan ve sorgulamadan kabul ettiği şeyler.

Hediyeler yolluyor, pişmanlığını dile getiriyordu ve birden bana, bunca zaman ona anlaması için çabaladığım "Apayrı insanlarız" sözümü sanki hiç duymamış gibi "Biz hiçliğe gidiyoruz" dedi. Maalesef daha fazla hazmedemedim ve bu defa kafa izni olarak ifade ettiğim bir sürece geçtim. Çok ama çok üzgünüm, bu süre zarfında çok eskiden ruhunun ruhuma hitap ettiği, lakin o dönemlerde yansıttığım profil nedeniyle başlamadan biten bir ilişki denir mi bilmiyorum bir kişi vardı ve bir anda ona yazarken buldum kendimi.

Evlilik düşünen biriyim ama bunu kişiliğimin uyuşmadığı biriyle yapmak ömür boyu yalnızlık hissi uyandırıyor. Ve ben kendimden bunca zaman emindim aileme akrabalarıma herkese onu söyledim, o ise benim onu terkettiktten bir süre sonra yine pişman olup yalnızca annesine üstten bahsedebilmişti... Bu arada annesi de benim için önyargılı bir şekilde sırf dış görünümden beğenmediğini dair bir söz söylemiş. Yaşam stillerimiz apayrı, onunla ilk ayrılık sebebim baskıyla tesettüre girmemi istemesi nedeniyle oldu. Daha o zamanlardan vazgeçmeliydim belki... Şekilcilikle evlilik yürümez diye düşünüyorum. Daha uzatmayayım, bir şekilde net olarak ayrılmadan bir başkasıyla sohbet ediyor olmam bana vicdan azabı yaşatıyor.

Yüzeysel konuşmalar olsa bile bu bana çok ters bir durumdu, kendimi aklayamıyorum ve şimdi batmış durumdayım. Güzellikle bu durumu düzeltme şansım olabilir mi? Veya ne yapmalıyım? Umarım beni kırmadan yanıtlarsınız çünkü artık epey hassaslaştım ve duygu durumum kontrolsüzleşti... Dipnot: Buraya kadar siz okurken kendimi iyice ifade etmeye çalıştım, eklemek istediğim şey ise şu; bipolar ve borderline hastasıyım. Yine de ev dışındakiler hariç, yakın arkadaşlarıma dahi açıkladığımda bana inanmayacakları kadar iyi gizledim diyebilirim.... Yani illaki benlik durumlarda oldu ama hiç benim tavırlarımdan veya beklenmedik davranışlarımdan dolayı ayrılık durumuna gelmedik bunu da belirtmek isterim. Şimdiden teşekkür ederim....