Merhabalar. 9-10 aydır biriyle konuşuyordum fakat bu kişinin hayatında biri vardı. Ben bunu öğrendikten sonra konuşmak istemedim o da arkadaşça devam edeceğimizi söyledi ve muhabbetimiz daha da ilerledi. Çok yakın olduk. 2-3 kere buluştuk. İkimiz de sınava hazırlanıyoruz her şeyi birlikte yapardık ders çalışıyorduk film izliyorduk sürekli konuşurduk. Ama ben ilişki ile ilgili sorular sorduğumda kaçamak cevaplar verirdi. Ben ona karşı bir şeyler hissettiğim için(biliyorum çok yanlış hayatında biri var) sürekli şüphe içerisindeydim şimdi bana yazmadı ona yazıyor, benimle değil onunla konuşuyor diye kendimi yitirip bitirirdim. Bu konuyu karşı tarafa açtığımda bana çok değer verdiğini keşke daha önceden tanışsaydık her şeyin farklı olacağını söyledi. Bende her şeyi değiştirebiliriz dedim ama dostça sürekli konuşalım dedi. Yani kız arkadaşından vazgeçmedi. Ama bana da kız arkadaşıymışım gibi davranmaya devam etti. Ben ise her gün daha üzülmeye başladım ve sonunda karar verdim konuşmamak için. benim için çok zor oldu belki diyeceksiniz niye zor olsun diye ama ben çok duygusal bir insanım ve aylarca umut ettim. Sonuç olarak konuşmak istemiyorum dedim. İlk bir kabul etmedi sonda peki dedi. 4 gündür konuşmuyoruz biliyorum daha yeni ama ben çok kötüyüm sürekli ağlıyorum. Her şeyi beraber yaptığımız için ders çalışmaya başladığımda aklıma geliyor ve ağlıyorum. Ya da normal otururken bir yere giderken sürekli aklıma geliyor. Sürekli profiline bakıyorum. Kendime çok kızıyorum ama kontrol edemiyorum. Canım çok yanıyor çok üzülüyorum bu süreci nasıl atlatabilirim çok üzülüyorum o olmayınca da ama onla da olmam bunun farkındayım bu durma kendimi nasıl alıştırabilirim ?