Aşırı tepki veriyorum. O an onu yapmak istiyorum onu yapıyorum. Sonra pişman oluyorum . Mesela konustugum biri vardı biz olmadık o yüzden eski sevgilisine dondu bende arkadaş kaldım sorun etmedik. Ikimizde. Ama habire ima da bulunuyordu en son da bana yazma artık her gün konuşmak zorunda değiliz dedi. Tamam. Dedim. Sonra annem yakaladı kızdı. Benimle konuşmaya geldi annem sakinlesince. Seni görse belki begenmicek dalga geçicek ya da başka bi şey yapacak diye şeyler dedi. Ben de gece açıklama yapip engelledim umrum da değilsen gerek yok konuşmaya.. hatirlamiyorum pek ( kusura bakmayın) öyle işte. Doğru mu yaptim ? Engelledin ama kaldırmadım hiç, bi kaç kere kaldırdım. Sonra ' yedek' olarka görülüyor genç arasında böyle durumlar gene engelledim. Numarasini silmedim silemedim sildigimde ekledim. O silmiyor. Ona niye silmiyorsun diye bi mesaj atmam. Ama bi türlü aklımdan çıkmıyor belki . Arada rüyama giriyor ' öylece bakıyor bana ' sonra uyanıyorum. Geceleri çok ağlıyorum. Belki onun yaptığı şeyler etkiledi belkide pişmanlık. Benimle dalga geçtiğini, kullandigini da. Düşündüm. Çünkü hiç umursamadı. Ben ona ' ne sen bana ne ben sana bunda sonra yazmayalım ' dedim. Belki yüzden... belkide bunu yazmasaydim yazardı arkads hatrına falan ama ben yazmayacagini biliyorum. Eminim bundan. Fevri davranisim dan nasıl vazgeçebilirim? Bu bi pişmanlık mi ? Ne yapabilirim başka? Konusun edin dmeeyin yazamam sadece kendim için bi şey yapabilirim. Lütfen yardımcı olun. Bunu yazarken bile içinde burukluk oluyor .