Merhaba yaklaşık olarak 7 senelik evliyim eşimle bı aşk evliliğinden ziyada benim için mantık evliliği yaptım ama hiç bı zaman ona saygımı evlilik sorumluluğumu esirgemedim eşimin ikinci evliliği ve ilk evliliğinden 15 yaşında bir kızı var evliliğimiz süresince maalesef hem eski eşi hemde ne yaparsam yapayım kendimi kabullendiremedigim lakin ihtiyaclari olunca kapımızı çalan ailesi tarafından çok sıkıntılar yaşadık sonrasında kızı bizimle yaşamaya başladı ve ilk iki yılımız çok fazla sorunlu geçti maalesef eşim hiçbir konuda dengeyi kuramadi ne bana ne kızına ne eski eşine nede ailesine karşı hep arada kaldım ve kirildigim çok konu oldu ilk çocuğumda çok yanlız bıraktı beni ve lohusalık depresyonu geçirdim ikinci kızımı istemeden planlı oldu ve hamileliğimi öğrendiğim zaman aldatildigimi da öğrendim hemde çok kez fakat hem küçük kızım hem hamileliğim hemde eşimin pişman olup çok özür dilemesi sonunda barıştık ama bende ona karşı içimde çok öldü küçük kızım bebeklik dönemi hep hastalıkla ve hastanede geçti son bir iki yıldır rahatız lakin o dönem çok yıprandım bu sene ikimizde calisiyoruz. Genel olarak maddi olarak çok iyi değiliz ama ben hem işte hem evde calisiyorken eşimden hiçbir desteğim yok bunların hepsi benim içimdeki evliliğimi bitirdi fakat eşim iyi bir evlilik adamı olamadı ama çok iyi bir baba şuan biri 6 biri 3 yaşında olan iki kızım var yaklaşık iki aydır evliliğimi sadece çocuklarım için yürüttüğümün ve aslında mutsuz olduğumun farkındayım ve çok kafam karışık ayrılmak istiyorum ama kızlarım babasına çok düşkün ama ben bu kadar mutsuzken onlara nasıl mutlu bi hayat verebilirim birde eşimden önceki birlikteliğim benim çocukluk aşkımdı ortaokuldayken birbirimizi seviyorduk okuldan ayrılınca farklı şehirler yıllar girdi araya ama sonra tekrar karşılaştık ve çok aşık olduk hem hem sevgili hem çocukluk arkadaşı hemde çok yakın dosttuk çok eğlenir herşeyi konuşuruz birbirimizin alanlarina çok saygı duyardık. Onu gerçekten çok sevdim fakat aile daha muhafazakar bir aileydi bende Türkiye şartlarına göre oldukça rahat büyüdüm ve öyle de yaşıyordum erkek arkadaşımdan habersiz ablası bana ulaştı ve ailelerine uygun olmadığımı bu ilişkiyi bitirmezse metin (erkek arkadaşım) ile ailesi arasında kapanmayacak uçurumların olacağını söyledi eğer çok seviyorsan sevdiğini mutsuz etmezsin dedi ve bu beni çok etkiledi Metin e sadece bir kaç zamandır çok denedim ama artık sana karşı hissedin bitti seni sevmiyorum diyerek ayrıldım ama hala deli gibi seviyordum çok uğraştı çok yalvardı ama dönmedim çünkü biliyordum ki Metin asla vazgeçmez benden ailesini de siler ben kimseye bunları yaşatmak istemedim ve ağlaya ağlaya bitirdim sonrasında önceden tanıdığım şimdiki eşimin bana hisseleri olduğunu hep biliyordum sırf Metin e donemeyeyim diye eşimin evlilik teklifini kabul ettim beş ay içinde evlendik evliliğimiz boyunca asla hiçbir sadakatsizligim olmadı eşime fakat geçen hafta Metin in mide kanseri olduğunu ve tedavi gördüğünü öğrendim o an kalbime sanki bı bıçak saplandı sadece onu görmek istedim ve sosyal medyadan ulaştım önce sahte isimle yazdım ama o hemen benim olduğunu tahmin etti hiç evlenmemiş ve hala benimle konuşurken sesi titriyor bir haftadır yaşıyoruz hergun aynı sehirdeyiz bı kaç km var aramızda ve ben bugün halen neden yaptığımı bilmediğim bı şekilde onu görmeye gittik 8 yıldır hiç görmedim sesini duymadım o kadar seneye rağmen onu gördüğümde ilk karşılaştığımızda nasıl heycanliysam nasıl elim ayağım birbirine dolandiysa bugünde aynı şeyleri yaşadım içimde bitmemiş yarım kalmış şeyleri hissettim sürekli onu düşünürken kendimi buluyorum ne yapacağım ne yapmalıyım bilmiyorum bı tarafta vicdanım olan çocuklarım diğer tarafta yarım kalmış bı sevdam var çok kötü hissediyorum kendimi ne yapmalıyım nolur yardım edin