Iliskimizde nisamlim hep benim düşüncelerimi duygularimi değiştirmemi istiyor.lişkimizde anlasamaidgimiz davranışlar oldu. Onun benden rahatsi z olduğu davranışlarım. Ben onu üzdüğü için her ne kadar benim düşüncem bana mantıklı gelse de onun üzülmemesi için dolaylı olarak ta ilişkimiz olumsuz etkilenmesin diye hep fedakarlık yaptım. Sevdiğim için de hiç pişman olmadım. Ama onun istemediği bi durum olduğunda bu süreçte tercihi ilişkiyi bitirmek yönünde oluyo. Sorunlardan bu şekilde kaciyo bende sevdiğim için fedakarlık yapmıyorum. Şuan tekrar benim fedakarlıkta bulunmam belki ilişkiyi kurtaracak. Çünkü o hep kendi düşüncesini dogr u kabul ediyor. Benim düşüncelerimi onemsemoyo. Biseyler yolunda gitmiyo her iliskide olur ama o ya bitiriyo yada benden değişmemi alismami istiyo. Sadece benim için çok önemli bi kararda yanında olurum ama mutlu olmam dediğinde benim onun mutsuzluğunu göze alamadim. Beni azda olsa tatmin edecek bi karar aldim. Ki bu karar o zamanlar hayattaki en önemli degerim olan kariyerdimdi.Ama onun benim düşüncelerini onemsememesi her fırsatta kaçması ona karışmamama sadece üzüldüğümü ve fikrilerimi ifade etmeme rağmen kaciyo bunaldigini soyluyo. bana karışma beni yargılama vs. Üzülmemi bu şekilde yorumluyor. Normalde ben bireyine karışmama ama alkolle ilgili bazı davranışları beni üzüyo korkutucu. ben mutsuzum ilişkimizi düşünüyorum diyorum gene aynı. Sadece hep fedakarlık yapan taraf ben mi olacağım. Ben onu rahatsi z eden davranışlarımi ilişkimiz için onum için degistirebiliyoken. Onun herşeyi benden beklemesi kestirip atması bana değer vermediğini hissettiriuo. Ve dusundurtuyo. Şuan konuşmama kararı aldık ne yapacagimi bilmiyorum