Öncelikle yaşadığınız durumdan dolayı üzgün olduğumu belirtmek isterim. Burada sevgiliniz adına sorduğunuz sorular, o kişiye ve ilişkinize ne kadar önem verdiğinizi göstermekte. Haliyle sevgilinizin çöküşünün, bir anlamda ilişkinizin çöküşü olabileceğinden çekinmekte oldukça haklısınız. Bunun yanında, biraz 'insanın doğal gücü'nden bahsetmekte fayda var. İnsan yapısı gereği, sıkıntılarla baş etmek üzerine kurulmuştur. Bu baş etmelerde bazen zorlanılabilir, tıkanılabilir ama en nihayetinde kişi durumun üstesinden gelir. Bahsettiğiniz süreç esasında, 'yas' olarak adlandırdığımız bir durum olacak. Sevilen bir kişinin kaybı ardından yaşanılan üzüntü kadar daha doğal ne olabilir? Bir anlamda içinizi şöyle rahatlatmak isterim, bu kayıp sonrası ilk 1 ayda destek amaçlı bizlere gelinmesini dahi istemiyoruz. Burada amaç, kişinin bütün bu olanları anlamlandırması, sindirmesidir. Burada acıya müdahale edilmez. Ne zaman ki bu acı, koyduğumuz kotayı aşar, günlük hayatı etkiler hale gelir, o zaman da karşılıklı iş birliği ile sürecin iyileştirilebileceğini söyleyebilirim. Ama hali hazırda geçirilecek olan bu üzüntü ve acı süreci sonrası, bakın 'süreç' diyorum çünkü başı ve sonu var, sonrasında kişi esasında başladığı yerden daha da kuvvetli bir şekilde çıkar. Bu süreçte sizin 'sevgililik' rolünüzü korumanızı isterim. Eğer roller karışır da 'anneliği' üstlenmeye çalışırsanız, sonunda siz de ilişki de yıpranır. Elinizden geldiğince şu an olduğu gibi bu destek halini sürdürün, sizden talebi olduğunda makul çerçevelerde karşılamaya çalışın kafi. Biraz zaman ve sabır.. Sevgiler..

Bazen hayatın getirdiklerine karşı boyun eğmekten başka bir çaremiz kalmayabiliyor belirttiğiniz gibi erkek arkadaşınız 16 yıldır elinden geleni yapıyor ve belki de bunun getirdiği metaneti yaşıyor evet siz ölüm görmemiş ve durumdan çok etkileniyor olabilirsiniz fakat maalesef ölüm diye bir gerçek var.Her şey yolunda giderken üst üste şaşırtıcı aldığınız haberler sizi şoka sokmuş olabilir fakat kendinizi harap etmeyin çünkü bu durumda sizin psikolojik açıdan sağlığınız da çok önemli.Düşünmeyi bırakıp onun yanında olduğunu hissettirirseniz siz de kendinizi daha iyi hissedersiniz.Elinden geleni yapmanın verdiği rahatlığı hissettiğinizde belki de onun nasıl böyle metanetli olduğunu daha da anlayacaksınız.

Aile üyesinin kaybı ile başa çıkmak herhalde karşılaştığımız en zor hayat deneyimlerinden biridir. Bir eş, kardeş ya da ebeveyn kaybında duyduğumuz keder daha da yoğun ve zorludur. Kayıp yaşamın doğal bir sürecidir ancak biz yine de şok, şaşkınlık, uzun süreli üzüntü ve depresyonu her seferinde yaşarız. Herkes ölüme farklı tepki verir ve üzüntüsüyle başa çıkmak için farklı başa çıkma mekanizmaları kullanır. Yas tutma oldukça kişisel bir deneyimdir. Nasıl yas tuttuğunuz güçlüklerle başa çıkma şekliniz, yaşam tarzınız, inancınız ve kaybın niteliği dâhil olmak üzere birçok etkene dayalıdır. Yas tutma süreci zaman alır. İyileşme yavaş yavaş olur; zorlanamaz ya da aceleye getirilemez ve yas tutmanın “normal” bir zaman çizelgesi yoktur. Bazı kişiler haftalar ya da aylar içinde iyi hissetmeye başlar. Diğerleri içinse yas tutma süreci yıllar alabilir. Çevreden alınan sosyal destek, yaşanan kayıpla başa çıkmanın en iyi yoludur. Bu noktada tabi ki sizin de üzülmüş olmanız çok normal çok büyük bir acıyla karşı karşıya kalmışsınız fakat ne kadar dirayetli bir şekilde sevgilinizin yanında olur ve ihtiyacı olduğu an orada olursanız o kadar yardımcı olmuş olursunuz ona. Yas tepkileri belli aşamalardan geçer. Şu an sevgilinizin sizden daha metanetli duruyor olması belki uzun zamandır annesinin rahatsızlığının farkında olması, belki istemeden kendini bu sona alıştırmış olmasıyla alakalı olabilir ya da şu an her şey çok taze olduğu için bir şok halinde olabilir. Farklı aşamalardan geçerken bu tepkileri ve üzüntüsünü dışa vurma hali değişebilir. Kendinizi mümkün olduğunca toparlayıp sevgilinize ben yanındayım mesajı vermeniz, ona destek olmanız bu süreç içerisinde iyi olacaktır. İyi akşamlar dilerim.

Merhaba. Çok zor bir sürecin içindesiniz özellikle sevgiliniz. Çok geçmiş olsun öncelikle, umarım beklentilerin aksine partnerinizin annesi iyileşir. İnsan çok güçlü bir varlık aslında ve bu güç bazen çok zor anlarda çok güzel bir biçimde ortaya çıkar. Bunun haricinde partnerinizin annesi bir süredir rahatsızlıkla mücadele ettiğinden dolayı aslında partneriniz ve partnerinizin babası bu duruma kendilerini çok önceden alıştırmış olabilirler. Yani bu sürecin uzun bir süreç olduğunu yeni öğrendiğiniz için siz daha büyük bir şok yaşamış olabilirsiniz. Anladığım kadarıyla partneriniz işi gereği de ölümle çok iç içe. Bir şeye ne kadar maruz kalırsak ona vereceğimiz tepki düzeyleri o kadar azalır. Tabi ki yakınında yaşamak bu durumu daha farklıdır ve insana kendini çok çaresiz hissettirir ama insan her şeye alışıyor. Üzülmeniz, partnerinizi düşünmeniz çok normal ve bu süreçte yapabileceğiniz tek şey partnerinizin yanında olduğunuzu hissettirmek ve ihtiyacı olduğunda yanında olmak. Dediğim gibi umarım partnerinizin annesi iyileşir ama beklenen gibi bir durum olursa evet belki bir süre ev üstüne üstüne gelecek partneriniz, neyi nasıl yapması gerektiğini bilemeyecek belki ama insan öyle bir varlık ki, yaşadığı her sürece her olaya alışıyor. Bir yas süreci atlatacaktır bu süreçte duygularını yaşaması ve bastırmaması gerekiyor. Bu noktada partneriniz yanında ona destek olacağı insanlara ihtiyaç duyacaktır farkında olmasa bile. Siz bu süreçlerde yanında olmalısınız. Daha önce hiç böyle bir olay yaşamadığınızdan neyi nasıl yapacağınızı bilememeniz, tepkilerinize engel olamamanız çok normal ama bu süreçte çok büyük şeyler yapmanıza gerek yok zaten, korkmayın. Partneriniz konuşmak istediğinde hiçbir şey demeseniz bile sadece dinlemeniz bile yetecektir. Umarım böyle bir sürecin yaşanması durumunda sağlıklı bir biçimde atlatırsınız bu süreci. İyi günler dilerim. :)