Merhabalar, kardeşim 11 yaşına yeni girdi ve okul yaşantısında çekingen, sessiz bir çocuk. Okula sıklıkla gitmek istemediği oluyordu ve ısrar ettiğimizde kapıları çarpıp, bağırarak, ağlayarak tepki gösteriyordu. Bizde üstüne gitmiyorduk. Ben defalarca karşıma alıp güzelce konuştum ama benimle de evdekilerle de hiç konuşmuyor bir şey sorduğumuzda sadece kısa cevaplar veriyor ama tatmin edici cevaplar değil. Fakat benim bir işim olduğunda yanıma gelip sana bir şey anlatacağım deyip sorduğum şey hakkında uzun uzun konuşuyor bunu kendi istediği zaman yapıyor sadece bunu fark ettim ben ilk başlarda işim var diye dinlemedim ama sonra durumu fark edince pişman oldum ve onu dinliyorum, konuşuyorum yanıma gelip anlattığında.
Birde sevgilim dediği biri var 14 yaşında ama ben bu duruma sıcak bakmıyorum bazen gerçekten şaşırıyorum tartıştığını söyleyip ağladığı bile oluyor o çocuk için kardeşim daha 11 yaşında bu normal mi sizce? Ve en önemlisi bir kaç kez o çocukla dudaktan öptüğünü söyledi bana evdeki hiç kimseyle paylaşma dedi ablası olarak bana yakın hissediyor bebekliğinde de kişisel bakımında da ben yardımda bulundum annemden çok annem çalıştığı için bu yüzden bu durumu annemle paylaştım aramızda kalması şartıyla ben tek başıma ne yapacağımı bilemedim henüz 20 yaşındayım bende. Birde kardeşim elinden telefonu düşürmez önceleri videolar çekerdi tanınmak istediğini ve okumak istemediğini söylerdi fakat 14 yaşında olan sevgilim dediği çocukla tanışınca o dedi diye okuyacağım dedi ve sürekli dışarı çıkıp onunla gezmek istiyor telefona bile bakmıyor çok fazla ben onu yalnız bırakmayınca bana kızıyor, öfkeleniyor ben onun yalnız başına o çocukla gezmesini istemiyorum kötü bir şey olmasından korkuyorum bu durumda nasıl hareket etmeliyim, etmeliyiz?