Soru sor

İkili ilişkiler üzerine soru sor, Psikologlardan cevap al!

Smokinli.com'da romantik ilişkiler üzerine soru sorabilir, sorulmuş sorulara tecrübelerinizden yola çıkarak cevap verebilirsiniz.

Soru Sor!

Ben 19 yaşındayım. Babam çok sevilen çevresi çok olan bir insan. Daha önce bir derneği vardı üni öğrencilerine ders vermek amaçlı. Sonra kapatıldı ama ordan kalan bir öğrencisi vardı. Yani hayatımızın içinde gibiydi. Evimizde yemek yedi yattı uyudu ben küçüktüm o zamanlar.  Öğrenci olduğu için yardım ediyorduk yani bir tek ona özel değil ama onunla Aralarında bir şey olduğunu hissettim. Hala da hissediyorum. Ve kanıtım da var bu yaklaşık 8 senedir böyle. Ben ne yapacağımı bilmiyorum şu an daha iyi anlıyorum o zaman çocuk aklımla anlamadım. Babamla mı konuşsam o kızla mı konuşsam annemle mi konuşsam bilmiyorum. Babama bunu yakıştıramadım hiç o kadar zoruma gidiyor ki çok sıkıntılanıyorum anlatabşleceğim kimse yok ben de buraya anlattım 

Senin İçin Seçilmiş Sorular

Soruya cevap vererek, soran kişiyle tecrübeni paylaşabilirsin.

Cevap Yaz
1 Cevap

Öncelikle içinde bulunduğunuz sürecin sizi ruhsal anlamda zorladığını görmekteyim.

Öyle ki, hem kızgınlık hem üzüntüyü, bir arada yaşıyorsunuz.

Bu yüzden de aslında, beklemediğiniz, anormal olan bir olaya karşı verdiğiniz bu tepkilerin, çok normal olduğunu belirtmek isterim.

Zihniniz süreci anlamlandırmak ve bu süreçten sağlıklı bir şekilde çıkmak istiyor.


Bunun içinse yapmanızı isteyeceğim şey, hali hazırda aile içindeki sıfatınız olacaktır.

Bir ''evlat'' olduğunuzdan, esasında şu an en çok ağır gelen duygu ile, annenizin kurtarıcısı olmadığınızı anımsamanızı isterim.

Bir çocuk, normal şartlar altında ne yapar ise, onu yapmanız anlamlıdır.

Fakat bunu belirlerken, kendi şartlarınızı değerlendirmeniz gerekli olduğundan, ''Bu olayı anneme söylememin yararları ve zararları nelerdir? Bu zararlarla nasıl bir hayatım olur? Bu zararların üstesinden nasıl gelebilirim? 1 sene sonra nasıl bir hayatım olsun istiyorum? Bunun için bugün kendimde ve hayatımda neleri değiştirmem gerek?'' sorularını sormanızı ve bir kağıda cevaplarını yazmanızı isterim.


Öyle ki, değişime gücümüzün yettiği tek alan, kendimiz, kendi davranışlarımız olduğundan, pandemi örneğini düşünmenizi isterim.

Pandemi, bizim dışımızda gelişirken onun üzerinde bir hakimiyet kurma şansımız olmadığından, onunla en sağlıklı şekilde yaşamaya, kendi şartlarımız ile kanalize olmuş durumdayız.

Bu olayda da, gücünüzü yalnızca kendinizin en iyi hali, en sağlıklı kararına ayırmanızı isterim.

Gerisi, sınav dediğimiz sürecin karşılığıdır ve umut verici olan, insanın sınavların üstesinden gelebilme gücünün olmasıdır...


Sevgilerimle..

Cevap yazmak için giriş yapınız.