Bundan 1 ay önce 6.5 yıllık ilişkimin bittiğini ve şiddetli kavga edip beni her yerden engellediğini dile getirmiştim..Ve sessiz kalmam gerektiği söylenmişti..Bende sessiz kalıp acımla baş etmeye çalıştım ağladım odamdan dışarıya çıkmadım ve her gün dışarıya çıktım iş görüşmelerine gittim hayatıma yönelmeye çalıştım canım ilk günkü gibi yanmıyor elbette ama yine her gün aklım onda gece rüyalarımda onu görüyorum sürekli ve dün gece telefon numarasını kaydedip meraktan baktım ve hala daha engelliyim engelli olduğumu görmek açıkçası beni çok üzdü gözlerim doldu çünkü bu kadar kolay bir biçimde benden vazgeçmesi beni çok üzdü hep bir umut acaba döner mi yazar mı arar mı diye bekledim telefondan whatsapptan engelimi kaldırmaması beni yine üzdü..Bu aralar duygularım borsa gibi inişte ve çıkıştı ne yapmam gerektiğini bilmiyorum umudumu nasıl kesicem bilmiyorum çünkü biliyorum ki umudumu tamamen kestiğimde kendime gelicem..Beni unuttu mu bilmiyorum ama bende onun gibi unutmak istiyorum ve içimde hep söyleyemediklerim var bir gün içimdekileri yüzüne karşı söylemek istiyorum..