Öncelikle içinde bulunduğunuz sancının size ne denli eziyet verdiğini görmekteyim.

Bu eziyeti, ''1 sene okuldan gelene kadar bekleyem mi?'' olarak ifade ettiğiniz noktayı, somutlaştırmanızı isterim, bu 1 seneyi.

'' Bu şartlar altında kendimi 1 sene sonra nerede ve nasıl görüyorum? Gördüğüm tablodan memnun muyum? Memnun değilsem, 1 sene sonra hayatta gerçekten kendimi nerede görmek istiyorum? Bugün buna ulaşmak için kendimde ve hayatımda neleri değiştirmem, nelerden vazgeçmem, neleri seçmem gerek?'' sorularını bir kağıda yazarak cevaplamanızı isterim.

Bu şekilde, kendi gerçekleriniz ışığında, atmanız gereken adımın seyrini görebileceksiniz.

Çünkü sevgi, kısıtlamayı değil, beraber özgürleşmeyi, paylaşmayı ve de en önemlisi, ''eylemi'' gerektirir.

Sevgi, davranışlara ve hayata yansıdığında kıymetlidir, sağlıklıdır.

Sevgilerimle..