Merhabalar, ben sevdiğim, değer verdiğim ve her an düşündüğüm aklımdan çıkmayan bu insanı 5 aydır tanıyorum fakat 1 buçuk ay yüz yüze görüşme fırsatımız oldu aynı şehirdeydik ama 1 buçuk ayda toplasan 10 geçmez görüşmemiz. Sonra gitti ve 1 ay sonra döneceğim dedi söz verdi ama dönemdi işlerim yolunda gitmedi dedi 3 ay oldu yine döneceği kesin bir tarih verdi ama dönmedi. Bugün onunla telefonda konuşurken bana yine döneceği bir tarih verdi ben inanmadığımdan sessiz kalmayı tercih ettim. Sonra bana sen çok iyisin, masumsun dedi bende sende öylesin deyince bana anlatacağı şeyler olduğunu ve açıkça her şeyi söyleyeceğini dile getirdi. Dinledim hiç yorum yapmadım bana bir sevgilisi olduğunu ama onu sevip sevmediğinden emin değilmiş fakat karşı tarafın ona olan büyük bir sevgisi olduğunu biliyormuş ve ona benden bahsetse affedeceğini söyledi sevgisinden dolayı sonra bana seni de kaybetmek istemiyorum dedi ve beni seviyorsan savaşır beni kazanırsın ben senin yerinde olsam böyle yapardım dedi ya da kabul edersen gizli aşkımıza devam ederiz ya da arkadaş kalırız dedi. Gizli aşk lafını duyunca şok oldum sanki bundan zevk almıştı birde sürekli üzgün olduğunu benim onun üzüntüsüne inanmadığımı söyledi. Özür diledi sürekli ve o kızla bu konuyu konuşmayacağım dile getirdi benden sadece arkadaş olarak bahsetmiş fakat kız istememiş oda tercih yapmak zorunda bırakırsan onu seçerim demiş karşı tarafa ama ben onunla 1 buçuk aydır gezdim ve bana hiç arkadaşı olmadığını yalnızlıktan bunaldığını hatta ilişkiye girmek istediğini söyledi ben böyle bir şeyi kabul etmedim ve iyi ki kabul etmedim diyorum. Bana birde seninle ciddi düşünmedik arkadaştık dedi ama flört gibiydik bu insan benden ne istiyor olabilir? Birde bana beni rahatlatacak bir şeyler söyle lütfen dedi ben iyi değilim dedi. İlk buluşmamızda bana beni öpmek istediğini söylediğinde karşı çıkmıştım ve bana siz kızlar hep böylesiniz hemen bırakın bu düşünceyi demişti. Ben nasıl anlamadım ki ama içimde hep bir öfkeye benzer duygu vardı ona karşı sözünde durmadığı için ve hala benimle görüşmeye devam edecek misin diyor? İlk tanışmamız benim onu görmem ve çalıştığı yere gidip güzel bir hediye vermem olmuştu öyle tanıştık beni onun enerjisi çekmişti sosyalliği ve hep buluşmamızda benim özüm bu ben köy çocuğuyum derdi. O kadar inanmıştım ki ama nedense ağlayamıyorum hep ağlayan ben buna ağlayamıyorum. Sizce nasıl bir yol seçmeliyim? Kafam çok karıştı. Kötü hissediyorum ama ağlayamıyorum. Ve artık kimseye güvenemeyeceğimi düşünüyorum.