Uzun süredir iyi anlaştığım özgüveni yüksek kendinden emin benden bir kaç yaş büyük, birisiydi, bana karşı açıldı. Ben onu bir arkadaş bir abi olarak görüyordum, kendinden emin birisi olması, çekincelerimi bahsettiğimde yanımda olması beni çok mutlu ediyordu. Ona güvenebileceğimi benimle ciddi düşündüğünü evlilik planlandığını söylemişti. Çekincelerimin farkındaydı beni hiçbir zaman zorlamadı. Hatta ona bir şans verip dinlememi bile istemişti ben de kabul etmiştim. Nedense çekincelerimi söylediğimde yanımda olduğunu söyleyen kişi gitti ve 1 hafta sonra bana mesaj atıp başka birisi ile çıktığını söyledi. Resmen en kötü dönemlerimi yaşıyordum en iyi arkadaşımı ve güvenimi kaybetmiştim. Canım çok yanmıştı. Sonra ortak arkadaşlarımız vasıtası ile hep yanyana geliyorduk ama ben o kadar çok güvenmişim ki bütün cümleleri tekrar edip kendimi suçluyordum. O da beni suçlamıştı. Daha sonra her seferinde dile getirmese de tekrar dönmek istediğini davranışlarından belli ediyordu ama sonra vazgeçip başka kızla çıkıyordu. Ama ben her seferinde ayrıldıktan sonra bana tavırları farklılaşıyordu ve en sonunda konuşmaya ve kafamı karıştırmamayı söyledim. Çünkü dengem bozulmuştu bir yandan suçluluk duygusu ve bir yandan da kafamda tekrar eden düşünceler. O da benimle düşündüğünü her seferinde vazgeçtiğini söyledi ve kendisinin evlilik düşünmediğini ve evlilğin kendisi için olmadığını söylemişti, şimdi ise nişanlandığını duydum. Nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum, çünkü ortak arkadaşlarımız var. O kadar dengem bozuldu ki bazen şu an o çok mutlu ve ben halen kendimi suçluyorum. Belki de hayattaki mutluluğumu kaybettim.