Merhabalar öncelikle herkes bu dönemde çok kötü evet farkındayım fakat kendimde bazı problemler görüyorum. Problem diyorum çünkü bu durum beni oldukça içine çekmeye başladı. Bana bunun sebepleri neler olabilir, nasıl bu durumu azaltabilirim söyleyrbilir misiniz? Çok fazla kıskançlık halindeyim. Birisinde bir şey gördüysem hırs yapıyorum ona odaklı alma eğilimindeyim fakat bu çok yorucu çünkü bunun sonu gelmiyor içimdeki boşluğuda bununla dolduramıyorum. Hep böyle bir insandım küçüklüğümden beri ama yeni yeni fark ediyorum. Başkalarının ilişkilerini karşılaştırıyorum kendimle, eğer kendi düşüncelerim yanlış çıkarsa kendimden nefret ediyorum ve diyorum ki “bak bi arkadaşım bana böyle demişti onu dinlemeliydim”. Kendi yanlışlarımın arkasında duramıyorum, yıpranıyorum suçlayıp duruyorum herkesi gözümde kusursuz yapıyorum. “”Ama başkasında bi eksik görünce bu beni mutlu ediyor”” bakın burası çok önemli çünkü en çok bunu anlamıyorum başkasının eksikliğiyle kendi boşluğumu kapatıyorum sanırım çünkü mutlu oluyorum kendimden üstün başarılı gördüğüm kişileri öyle görmek bana haz veriyor. Diğer bir konu ise kaybetme korkusu. İnsanları, arkadaşlarımı, hayatıma giren erkek arkadaşlarımı kaybetmekten korkuyorum. Sevgilimle güzel giden bir ilişki içerisindeyim fakat bir kız beğense bunu hemen kendimle kıyaslayarak veyahut eğer pişman olacağım bir şey yaşadıysam sevgilimle, direkt ayrılığı düşünüyorum. Eğer ayrılırsak eyvah pişman olacağım yine, geçmiş hatalarımı tekrarlayıp durduğum için, geçmişimde terk ettiğim ya da beni terk eden insanlarla yaşadığım pişmanlık , kendini cezalandırma halini tekrar yaşamaktan çok korkuyorum ve hayatımdaki insanları kaybetmektende. Erkek arkadaşım çok sağlam ve bunları ona yansıtıp korkularımla ilişkilerimi sürdürmek yön vermek istemiyorum fakat içimde yaşıyorum. Hata yapsam bir dert, hata yapmasam bin.