Soru sor

İkili ilişkiler üzerine soru sor, Psikologlardan cevap al!

Smokinli.com'da romantik ilişkiler üzerine soru sorabilir, sorulmuş sorulara tecrübelerinizden yola çıkarak cevap verebilirsiniz.

Soru Sor!

Ben küçüklüğümden beri sevgi görmemiş bir insanım ve iki sene önce ilk defa sevgilim olmuştu benden 4 yaş büyüktü o kadındı, uzak mesafe ilişkisiydi ve sürekli birbirimizi görmeye gidiyorduk ama karantina sürecinden sonra bana olan sevgisi azaldığı için ayrıldık lâkin ayrılma sebebi olarak  beni yapmadığım şeylerle suçlamıştı sonradan sevgisinin azaldığını öğrendim, ayrıldıktan sonra beni sevmediği halde benimle iki ay daha görüştü ve son görüşmemizde bir daha görüşmeyelim dedi tamam dedim ertesi gün aradı özür diledi görüşelim dedi tamam dedim ama bir anda beni her yerden engelledi. İlişkim boyunca bana sadece keyifli olduğu zamanlar sevgi gösteriyordu 1 yıllık ilişkimizde bana sevgi gösterdiğini sayılı hissetim diyebilirim ama ben sevgisiz büyümeme ve aramızdaki yaş farkına rağmen ona her şekilde sevgimi ve kendimi vermeye çalışıyordum ama bana fiziksel ve zihinsel olarak çok zarar verdi ve beni tamamen hayatından çıkaralı yaklaşık 4 ay oluyor ama aklımdan çıkartamıyorum ilk ilişkim ve bununla nasıl başa çıkabilirim onu kafamdan nasıl atabilirim bilmiyorum sadece aklımdan çıksın istiyorum beni sevmeyen bir insanı düşünmek istemiyorum ama nasıl olacak öğrenebileceğim kimse de yok o yüzden buraya yazmak istedim

Senin İçin Seçilmiş Sorular

Soruya cevap vererek, soran kişiyle tecrübeni paylaşabilirsin.

Cevap Yaz
1 Cevap

Yazdıklarınızı okuduğumda, sürecinizi çalışmaya ihtiyacız olduğunu gördüğümü belirtmek isterim.

Öyle ki, aslında sizin de farkında olduğunuz, adına şema dediğimiz, katı inançlarımız vardır.

Temelini erken yaşamdan alan  bu inançlardan biri eğer ''sevilmiyorum'' olur ise, bu inancı değiştirmek için çalışmazsanız, bu inanç da sizinle beraber büyüyecektir.


Ve aslında, gerek sosyal gerekse romantik ilişkilerinizi, farkında olmadan bu inancı yeşertecek şekilde seçeriz.

Gerçekten de, sevilmediğimizi ispatlamaya çalışırcasına, bu kişilerden sevgi talep ederiz, onlar karşılayamaz, karşılayamayınca da içteki o boşluk iyice büyür.


Aslına baktığınızda, bu sevgi ihtiyacını karşılayacak olan kişiler, ne ebeveynlerimiz, ne arkadaşlarımız ne de partnerimizdir; o kişi, kendimiziz.


Bu doğrultuda, yas dediğimiz sürecin içinde olduğunuzdan, verdiğiniz tepkiler oldukça doğal olmakla beraber, geçicidir.

Bunu geçici kılacak olan ise, bu duyguları olduğu gibi yaşarken, hayatınızın merkezine kendinizi almak olacaktır.


Sıkıntınızın kalıcı olarak dengeye kavuşması ise, Bilişsel Davranışçı Terapi eğitimi olan bir psikolog ile size eziyet veren duygu, düşünce ve davranışları çalışarak, mümkündür.


Sevgilerimle...

Cevap yazmak için giriş yapınız.