Soru sor

İkili ilişkiler üzerine soru sor, Psikologlardan cevap al!

Smokinli.com'da romantik ilişkiler üzerine soru sorabilir, sorulmuş sorulara tecrübelerinizden yola çıkarak cevap verebilirsiniz.

Soru Sor!

Merhabalar. Artık umut etmekten yoruldum. Umut kelimesinin benim için tek bi karşılığı var o da hayal kırıklığı. Ne yapmaya çalıştıysam neyin peşinde koştuysam hep sonu hüsran oldu. Tam bu sefer olacak diyorum ama yine aynı. 27 yaşıma geldim. Üniden mezun olduğumdan beri güzel bi mesleğim olsun kendi alanımda kariyer yapayım diye uğraştım hep. Yabancı dilimi geliştirdim aklınıza gelebilecek her türlü sınava hazırlandım sadece sınavlar değil birçok alanda kendimi geliştirmek için uğraştım didindim ama ya torpil ya da referans bulamadım. Veya hep bi aksilik oldu. Yaşım ilerlediği içinde birçok kurumsal şirketin tecrübesiz eleman alımına başvuramıyorum. Artık ne ders çalışmak istiyorum ne de iş aramak. Farklı farklı şirketleri kurumları araştırmaktan belki bu sefer mülakata çağırılırım diye hepsinin gelmişini geçmişini incelemekten usandım. Bir tane mülakata giremedim. Deseler ki mülakata çağırıldınız gidip hepsinin aklını başından alırım ama ne hikmetse bir tane mülakata giremedim. "Ben artık kendimi iş hayatında geliştirmek istiyorum o yüzden burdayım alın beni işe bakın görün neler yapabileceğimi" diye bağırmak istiyorum. Teorik bilgilerden ders kitaplarından bıktım artık. 


Kendimi ne için motive edeceğimi bile bilmiyorum. Galiba hayallerim bile beni terketti. Bu ruh haliyle de hiç bir mülakatı geçemem zaten. Sadece uyumak ve gerçek dünyadan uzaklaşmak istiyorum artık. 


Biri beni hala umut etmeye değer birşeyler olduğuna inandırabilir mi ?

0
0

Senin İçin Seçilmiş Sorular

Soruya cevap vererek, soran kişiyle tecrübeni paylaşabilirsin.

Cevap Yaz
2 Cevap

Yazdıklarınızı okuduğumda, esasında farkındalığınızın oldukça yüksek olduğunu görmekteyim.

Süre içerisinde, yatırımınızı kendinize yaptığınız, her daim çabaladığınız emeklerinizin karşılığını alma isteğiniz, oldukça gerekli ve de doğaldır.

Fakat bu noktada, başa çıkmaya çalıştığımız nokta artık, insanlar, sistem ve de hayat olduğundan, elbette ki buraya enerjimizi aktardığımızda, gün sonunda oldukça yorgun düşmemiz de, bir o kadar beklendiktir.

Bu yüzden aslında, hayatın bir ''varış noktası'' olmasından ziyade, ''sürecin kendisi'' olduğunun kabulü, yükünüzü hafifletmede ilk adım olsun isterim.


Elbette ki, yaşam içinde yerini alan her canlının, hayata dair istekleri vardır.

Burada, isteklerin yanında, ''şartlar'' gerçeği de olduğundan, bu noktadan sonra sürecin sağlıklı bir şekilde işleyebilmesi için, gerçekçi bir bakış açısı gerektiğidir.


Bu anlamda şu an için, bir anlığına her şeyi unutun isterim.

Çünkü, ''Ne yapmaya çalıştıysam neyin peşinde koştuysam hep sonu hüsran oldu. Tam bu sefer olacak diyorum ama yine aynı. 27 yaşıma geldim. '' cümlenizden aslında, hayatın, sadece aldığımız ''skorlar'' olmak zorunda olduğunu dayatan, aslında hiç de size ait olmayan, toplumun, sistemin isteklerini görmekteyim.


Oysa size gerçekten bir soru hakkı verilse, bir işte sabah - akşam mesai yapmak yerine, gerçekleştirmek istediğiniz, başka başka hayalleriniz vardır.


Öncelikle sırf bu yüzden sürece, kendinizi tanımakla başlayın isterim, ''meli malıları' gerçekleştirmek için değil.


''Benim bu hayattan beklentilerim neler? Kendimden beklentilerim neler? Bunlardan hangileri karşılanabilir? Karşılamak için neler yapabilirim? Karşılanamayanları nasıl kabul edebilirim?'' sorularını bir kağıda yazıp cevaplamanızı isterim.


Karşınızda, daha somut ve ihtiyaçlarını sizden alan bir tablo olacaktır.


Bu tabloda ise mutlaka, beslenme, uyku, aile, sosyallik, hareket, kişisel gelişim gibi alanları eklediğinizden emin olun isterim.

Çünkü aksi, hayatın bir maraton, bizlerin ise, maraton koşucuları olduğunu gösterir, nereye ve neden koştuğumuzu bilmeden...


Sevgilerimle..

Yaşadığınız durumla ilgili olarak hayal ettiğiniz ve peşinden koştuğunuz birçok durumun ardından hayal kırıklığı yaşamanızla birlikte kendinizi yıpranmış hissetmenizin son derece normal olduğunu belirtmeliyim.


Bu noktada üniversite mezuniyetinizin ardından kendi alanınızda kariyer yapma amacıyla kendinizi geliştirmeye çalışmanız, dil öğrenmeye çabalamanız son derece takdir edilesi. Ancak kendinize dair yaptığınız yatırımların “karşılıksız” kaldığını hissetmeniz yorulmuş hissetmenize yol açmış olabilir. 


Yaşınızın ilerlemesine bağlı olarak birçok kurumsal şirkete başvuramadığınızı, bu noktada tükenmişlik hissettiğinizi ve ders çalışmak ya da iş aramak istemediğinizi belirtmişsiniz. Öte yandan iş başvurularınızda mülakata çağırılmıyor olmanız da öfke ve adaletsizlik hissetmenize bağlı olarak öfkelenmenize katkıda bulunabilir. 


Bu noktada kendinizi ne için motive edeceğinizi dahi bilmiyor olmanız, hayallerinizin sizi terk ettiğini düşünmeniz yaşadığınız durumu giderek zorlaştırabilir. İçinde bulunduğunuz süreçteki duygudurumunuzun da mülakatları geçmenize engel olacağınızı düşünmüşsünüz. 


Bu nedenle öncelikli olarak kendinize zaman ayırmanızın, belirli bir süre iş aramayı durdurarak kendinizi iyi hissedebileceğiniz aktivitelere zaman ayırmanızın faydalı olabileceği kanaatindeyim. Bu süreçte hissettiklerinizi yakın çevrenizle paylaşmanızın, imkanlarınız dahilinde profesyonel destek alma fikrini gözden geçirmenizin faydalı olabileceği kanaatindeyim. 


Geçmişte iş bulmaya ve kariyer yapmaya olan motivasyonunuzu yeniden kazanabileceğinizi, yalnızca bu süreçte art arda gelen olumsuzluklarla birlikte kendinize ve hayallerinizin gerçekleşebileceğine yönelik inancınızın zayıfladığını kendinize hatırlatmalısınız. 


İçinde bulunduğunuz süreçte kendinize ayırdığınız zamanın ardından kendinizi hazır hissettiğinizde iş aramaya devam edebileceğinizi, bu süreçte iş ararken motivasyonunuzu belirtmek adına çalışmak istediğiniz kurumlarla yüz yüze görüşerek CV’nizi bırakmanızın faydalı olabileceğini kendinize hatırlatmalısınız. 


Yaşadığınız durumun devam etmesi halinde ise geleceğiniz adına farklı alternatifleri değerlendirmenizin de faydalı olabileceğini ve bu nedenle yeni hayaller ve hedefler belirlemenizin faydalı olabileceğini kendinize hatırlatmanızda fayda var.

2 Yorum
Gizli Kullanıcı

Gizli Kullanıcı

Çocukluktan beri hayalim ressam olmaktı hala da ne zaman kötü hissetsem bütün gece resim çizerim. Hatta hayatta en iyi odaklanabildiğim şey de resim çizmektir. Ama maalesef bu ülkede yeteneğin bi kıymeti yok. Bazen aklıma gelmiyor değil bunun peşinde koşmak ama hem çok geç kaldım hem de teknik bi eğitimim yok. İçimde kalan bu ukteyi de paylaşmak istedim :) Yazdıklarınızın her kelimesini dikkate alacağım teşekkür ederim. 28 Mart 2021 01:44

corpuscallosum

corpuscallosum

Bu noktada size iyi hissettiren bir uğraşınızın olması son derece kıymetli. Resim çizmeniz, bu alana yönelik ilgi ve yeteneğinizin olması maddi olarak avantaj sağlamasa da size iyi hissettirmek gibi son derece işlevsel bir amaca hizmet ediyor. Bu noktada resim çizmeyi yalnızca meslek açısından değerlendirmeden hayatınızın her anında yanında tutabileceğiniz, geliştirmek için zaman ayırabileceğiniz bir hobi olarak görmeniz son derece önemli. Öte yandan yeteri kadar vakit ayırdığınız takdirde herhangi bir durum için geç kanaatindeyim. İçinde bulunduğunuz durumda kendinize zaman tanımanızla birlikte yeniden hedefleriniz için motive olabileceğinizi kendinize hatırlatmalısınız. 28 Mart 2021 20:08

Cevap yazmak için giriş yapınız.