Öncelikle sizde asıl kaygı duygusuna sebep olan düşüncelerin, ''Bitsin de istemiyorum ama tamamen kopar mi benden yoksa sorar mı acaba? '' cümlenizin ifadesi olduğunu görmekteyim.
İlişkinizde her ne kadar zorluklar yaşasanız da, bitirmek istemediğiniz aşikar.
Bu anlamda da, çözüm noktasında, yapabileceğiniz en sağlıklı adım olan, iletişim kurarak ve sıkıntınızın ifadesini, yapıcı bir şekilde dile getirerek, gerçekleştirdiğinizi de görmekteyim.
Bu noktada aslında, var olan adımlarınızın, tıkandığını söylemek, yerine olacaktır.
Çünkü, bir yanınız bu ilişkinin devam etmesini istiyor, çünkü değer veriyor; fakat bir yanınız da, verdiği değerin karşılığını göremediğinden, ayrılmak seçeneği aklında olsa da, ''onsuz bir hayat'' düşünemiyor.
Her ne kadar, niyetiniz ayrılmamak olsa dahi, sürecinizi anlamlandırmak için, biraz kendinize zaman verin isterim.
Vereceğiniz bu zaman içerisinde, ''Bu ilişkiden zarar görmeme rağmen, devam etmemin nedeni nedir?'' , ''Sevgi tek başına, bir ilişkiyi nasıl yürütebilir?'' sorularını kendinize sormanızı ve de, kağıda yazarak cevaplamanızı isterim.
Çünkü, salt bir şekilde bu denli üzüldüğünüz bir ilişki sistemi içerisinde, bu ilişkiye devam etme motivasyonunuzu bulmanız, anlamlı bir farkındalık kazanmanızı sağlayacaktır.
Sevgi, elbette ki bir ilişkiyi başlatmak için bir nedense de, sürdürmek için, asla tek başına yetmeyen bir kavramdır.
Çünkü sevgi, ifadesini davranışlarda, hayata yansımada görmek ister.
Bu yüzden bu soruların ardından, bu bilgilerin ışığında kendinize, ''Bu ilişkinin bana yararları ve zararları neler?, Bir sene sonra kendimi bu ilişkide nerede görüyorum?'' sorularının cevaplarını yine yazarak vermenizi isterim.
Çünkü bizler, insan olarak yalnızca ''kendimiz'' üzerinde değişim yapabilme gücüne sahibizdir.
Kendimiz dışında değiştirmek için uğraştığımız her şey, yalnızca, yaşamımızdan çalacaktır.
Bu anlamda, bu kıymetli sevginizin, kendinizle paylaşımı da, bir o kadar kıymetlidir.
Çünkü bir ilişkide de en kıymetli kavram, ''paylaşmak''tır.
Sevgilerimle..