Öncelikle yazdıklarınızı okuduğumda, içinde bulunduğunuz durumun sizi bir hayli zorladığını görebiliyorum.

Fakat anladığım bir şey var ki, esasında, ayrılık gibi bir karardan ziyade, sizin, kendinize zarar vermeden bu duruma nasıl uyum sağlayacağınız oldu.

Eşinizin yapısının hep böyle olduğundan esasında, eşinizden yana olan durumla ilgili bir sıkıntı yaşamadığınızı, alışma sürecinde kendi adınıza stratejiler geliştirdiğinizi düşünmekteyim.

Eşinizin ailesi için ise, salt olarak bir şey söylemek doğru olmaz, gerçekten de bu davranışları hangi motivasyon, düşünce ve duygu ile yaptıklarını bilmediğimizden.

Fakat burada, eğer eşinizin ailesi ile yaşamıyorsanız, ilişkinizde anlamlı bir sınır koyarak, destek ve ilgi ihtiyacınızı oradan görmeyi bırakmanız, omuzlarınızdaki büyük bir yükü bırakmanıza vesile olacaktır.

Öyle ki, esasında gerek eşinize gerekse ailesine, görünür olmaya çalıştığınızı, onlar için çabaladığınızı görüyor, fakat karşı tarafın bunları bilerek görmezden geldiğini anlıyorum.
Bunun için, bir arada olduğunuz zamanlarda, yalnızca saygıyı koruduğunuzdan emin olmanız esasında yeterli.

Bundan sonrasında oklar, size çevrilecek.
Yani, hayatınızda, değerinizi arttırmak ve bu anlamda kendinizden beslenmek adına; bu aile dışındaki aileniz, sosyal yaşantınız, varsa iş yaşantınız, spor, hobi gibi alanlarınıza yönelin isterim.
Bu başlıkları bir kağıda yazın, ve bakın.
Her biri için neler yapabilirsiniz, neler yapmak istiyorsunuz?
Bunu, örneğin; sosyal yaşantım - arkadaşlarımla daha çok vakit geçirebilirim - bugün bir arkadaşımı görüntülü arayarak onunla sohbet edeceğim, gibi somutlaştırır ve bunu, hayatınızın her alanında yaparsanız, esas kaynağınızın kendiniz olduğunu göreceksiniz.
Ve, karşıdan beklediğiniz değer algınız, artık kendinize yöneldiğinden, sizin dışınızdaki birinin, sizin değerinizi belirlemesinin de önüne geçmiş olacaksınız.

Biraz öz çalışma ve hareket ile, okları kendinize çevirebilir ve daha refah bir yaşam sürebilirsiniz.

Sevgilerimle...

Sen kendi alanında mutlu olmanın yollarını ara .. Mesala ne yapmak seni mutlu ederdi ? Arkadaşlarınla komşularınla görüşüp arkadaşlık kurabilirsin, belki bu şekilde yalnız ve dışlanmış da olmayabilirsin. Sen ne kadar eşin ve ailesi tarafından kabul görüp onların arasına karışıp yalnızlığını gidermeye çalışırsan onlar o kadar büyüklenecektir , sen daha fazla uğraş diye daha da geri çekecekler kendilerini .. Sen eşin ve ailes dışındaki hayatında mutlu olmaya bak dediğim gibi arkadaş komşu veya kendi ailenle konuşur ve paylaşımda bulunursan bu yalnızlık halinden kurtulabilirsin ve diğerlerinin seni aralarına almaları İnan umrunda olmaz . Hatta bu sefer senin ne kadar mutlu olduğunu gördükleri için onlar seni kıskanır ve yanında olmak seninle yakın olmak isterler .. Eşin konusuna gelince ; senin bir sosyal çevren olması ve zaten orda çok mutlu oluyor olman onun hemen dikkatini çeker emin ol. Ve erkek bu duruma katlanamaz tekrar seni kendine bağlamaya çalışır ve bu süreçte sana ilgisi de çok çok artar . Sonrasında ona bedel ödetmek veya affetmek de sana kalmış olur😉 kendi kıymetini bil , sen çok değerlisin ve emin ol seninle birlikte olup seninle vakit geçirmek isteyen bir çok insan var çevrende . Kendini sadece eşine ve onun ailesine bağlama çünkü bu durumda sadece onların EGO’sunu tatmin edersin . İpleri kendi eline al , bırak onlar uğraşsın seninle konuşup paylaşımda bulunabilmek için 💫

Merhaba, 

Öncelikle başkaları tarafından yeterince değer görmediğiniz için böyle hissetmeniz oldukça normaldir. 

Sevmek ve sevilmemek arasında kişinin en zoruna giden durumlardan bir tanesidir kendisinin başkaları tarafından yok sayılması. Bu durum öğrendiğimiz bir şey değildir ancak ahlaki prensiplere her türlü ilişkide aykırıdır. Örneğin bir ortama girdiğinizde herkes merhaba demek doğru olandır, bir kişiyi dahi görmezden gelirseniz ahlaki açıdan ayıp bir şey yapmış olursunuz.

Eşinizin sizi yok sayıyor olması ile başkalarının sizi yok sayıyor olması arasında en ufak bir fark göstermek doğru bir yaklaşım değildir. Bu durumda " Hadi onun mizacı" öyle demek ancak doğru olmayan inançlar geliştirmemize yol açmaktadır. 

Yok sayılmak, fiziksel bir şiddet içermese dahi somut bir şekilde acı verici bir durumdur çünkü yok sayılmak kişinin özgüvenini azaltır. Aynı zamanda hayatı ile ilgili kontrolü kaybettiğini düşünebilir. 

Sizi dışlayan yok sayan kişilere ufak bir empati kurması için hislerinizi anlatabilirsiniz.." şimdi gözlerinizi kapatın bir ortama yeni bir girdi ve siz hariç herkese "Merhaba!" dendi. Bunun sonucunda nasıl hissedersiniz? Siz de bana işte böyle davranıyorsunuz.." şeklinde bir açıklama işe yarayabilir.

Ancak her zaman sağlıklı iletişim kurma çabası karşı taraf için doğru bir hamle olmayabilir ve işe yaramayabilir. Bu aşamada kendinizi kötü hissettiren ortamlardan hızlıca uzaklaşmanız ve kendinize iyi gelen yalnız hissetmediğiniz yeni yaşam alanları yaratmanız gerekmektedir. 

Sevgilerle..