Aslında böyle biri değildim. Çevrem beni hep severdi taktir ederdi bunu söylemeyi sevmesem de bazen kıskanılırdım. Bu yüzden arkadaşlıklarım bitti. Çok başarılıyım ama hep yetersiz hissediyorum. Bakıyorum benden başarısız kilolu dış görüntü olarak benden çirkin(özür dileyerek söylüyorum) kişiler bile daha değerli buluyor kendilerini daha çok seviyor. Özgüvenimde bir sorun oluştu kimseyle konusamıyorum kimseyi sevemiyorum kimseyi istemiyorum herkes kötü ve aklında beni ezmek istiyor gibi geliyor. Lafım kesilince bile tersleyemiyorum kimseyi nasıl bu kadar sündüm ben?? Yakınımdaki kimseye inancım tahammülüm kalmadı. Napmam lazım nasıl bu yetersizlik ve kendimi sevmeme eksik görme hissimden kurtulurum lütfen güzel bir şeyler duymam gerekli ben de artık egoist kaba kibirli biri olmak istiyorum cunku bunlar bu hayatta kazanıyor. İyi oldugum icın hiç iyilik görmedim bir yol gösterin bana nolursunuz...