Balık Burcu Tarihi

Balık burcu, Balık (Pisces) takımyıldızı ile çakışmaz. Zodyak çemberinin onikinci, yani sonuncu 30 derecesini kapsayan Balık, kış sona erdikçe Güneş’in doğmaya başladığı ve baharın başlamak üzere olduğu, iç içe geçmiş mevsimlerin bölgesini ve onlarla birlikte yaşamın sonunu ve başlangıcını temsil eden değişken nitelikte bir burçtur. Bu, doğanın çiçek açmasını bekleyebileceğimiz kadar kar ve soğuk hava da bekleyebileceğimiz bir zamandır. Bu nedenle, Balık burcunun diğer tüm değişken burçlar arasındaki en büyük değişikliklerin burcu olduğunu kesin olarak söyleyebiliriz.

Pisces takımyıldızı adını Latince balığın çoğul halinden almıştır. Babil takımyıldızlarında, mevcut Batı Balık’ta Šinunutu, “büyük kırlangıç” ve Kuzey Balık’ta Anunitum “cennetin kadını” olarak tanınmaktaydı. Ayrıca Babilliler karşıt yönlerde yüzen iki balığı resmederek, Fırat ve Dicle nehirlerini temsil ettiler ve bu takımyıldızını “Kuyruklar” olarak adlandırdılar. Bu takımyıldızının bir kısmı, iki balığı birbirine bağlayan “balık kordonu/şeridi” olarak düşünülmüştür.

Bu takımyıldızı hepsinin arasında 14. en büyüğüdür ve genellikle daha küçük alt bölümlere “bölünmesi” önerilmiştir. On yedinci yüzyılda, Kuzey ve Güney Balıkları, Kuzey ve Güney Kordonu olmak üzere dört alt bölüme ayrılması önerilmişti. Bir sonraki yüzyılda da, Balık’ın bir kısmının Kaplumbağa (Testudo) adı verilen ayrı bir takımyıldız olarak gözlemlenmesi önerildi.

Balık takımyıldızındaki yıldızlar zayıftır ve hiçbiri dördüncü magnitudedan daha parlak değildir ve bu onları gece gökyüzünde çıplak gözle görmeyi zorlaştırır. Eğer bu takımyıldızındaki her yıldızı birbirine bağlarsak, bu durumda bir balık şeklini tanımlamak mümkün olmaz. 

Balık takımyıldızının arkasındaki efsane, Suriye'de sevgi ve bereket tanrıçası olan Atagartis’e dayanır. Yarı kadın, yarı balık figürüyle resmedilmiştir ve sonrasında gelen Yunan tanrıçası Afrodit ve Roma tanrıçası Venüs için bir ilham kaynağı olduğu düşünülüyor.

Çoğunlukla, Balık takımyıldızı, canavar Typhon'dan denize atlayarak ve kendilerini balıklara dönüştürerek kaçan Afrodit ve oğlu Eros'un hikayesiyle ilişkilendirilir. Farklı bir versiyonunda ise, olay esnasında Fırat Nehri civarındalardı ve nehre atlamışlardı. Suya atladıklarında, birbirlerini kaybetmemek için kendilerini birbirlerine bir iple bağlamışlardı. Fırat Nehri'nin Suriye kıyılarında, balık yemek hala bir tabu olarak kabul edilir.

Bu efsanenin, Afrodit ve Eros'un suya atladığı ve iki balığın onları kurtarmaya geldiği başka bir versiyonu daha vardır.

Her türlü canavardan kaçmak Balıkların doğasında vardır. Çok kolayca korkarlar ve mitoloji, onların incinmekten, zarar görmekten kaçınmak için şekil değiştirme ve farklı maskeler giyebilme yeteneklerini anlatır. Balıkla bağlantılı iyi bir gezegensel konumda olma durumunda, onlara, yararlanacakları bir sırrı tutmalarında yardımcı olacaktır. Eğer konumlanma o kadar olumlu değilse, panik ve korku devralabilir ve saklanmak yaşam biçimi haline gelebilir. Olabilecek en kötü konumdaysa, bu efsane “canavar” partnerlerle yüzleşmek zorunda kalındığı için, boğularak ölmeyi ve trajik bir şekilde biten bir aşk hikayesini temsil edebilir.

Balıkların ilkel doğasında, tıpkı bir balığın bir balıkçı ağına sıkışması gibi, sıkışıp kalma eğilimine sahip insanlardan bahsedilir. Genellikle problemlerle başlarını derde sokmuş halde bulurlar ve tahmin edemedikleri durumlara karışırlar. Pervasız bir şekilde hayatın içinden geçip gittikleri sürece yaşam boyunca da dolu engellerle karşılaşırlar.