Merhaba,

Bahsettiğiniz durum çok yaygın olsa dahi düşüncesi bile bazen kişilerin gerilmesine yol açmaktadır. Çünkü anne çocuk ilişkisi en uzun ömürlü duygusalar ve sosyal ilişki türlerinin başında gelir. Bu nedenle destekleyici ve olumlu olması gereken bu ilişki çatışmalar içinde olduğunda iki taraf için de ciddi rahatsızlıklar ortaya çıkartmaktadır. Sizin de burada ondan soğuyorum açıklamanız bu durumdan ne kadar rahatsız olduğunu anlamaya yetmektedir. 

Özellikle çocuklar anne çatışmayı tercih ettiğinde ambivalans durumu ortaya çıkabilmektedir. Yani nefret-sevgi bir arada ilişkiye devam edilebilmektedir. Sizin evlat olarak bunları hissetmeniz annenize karşı kötü duyguları kabul etmeniz oldukça zorlayıcı bir durum daha ortaya çıkartmaktadır. 

Burada anne ile roller değiştiğinde çocukların empati kurması daha sağlıklı iletişim kurmayı sağlayacaktır. Aynı zamanda söylediğiniz her şeyin onun adına bir eleştiri olarak algılanabileceğini düşünmek gerekir. Bu durumda sizin kavga çıkacağına inandığınız anlarda ortamdan uzaklaşmak içinizden 10 a kadar saymak gibi kendinize yarattığınız "mola anları" ile çatışmaları erteleyebilirsiniz. 

Ancak burada çatışan annenin gerçekte ne sıkıntısı olduğunu anlamak sorunun temelli olarak ortadan kalkmasına yol açacaktır. Bazen bazı eksiklikler yaşayan anneler çocukların mükemmel olmasını isteyerek onları kırdıklarını fark etmezler. 

Bu nedenle bi uzmandan destek almak ve anneniz ile birlikte görüşmeniz kıymetli bir çözüm yolu oluşturacaktır. 

Sevgilerle..

Öncelikli olarak yaşadığınız tartışmalara bağlı olarak annenizden soğumaya başladığınızı belirtmişsiniz. Annenizin en ufak sorunla ilgili tartışma çıkarması ve sizin de karşılık vermeniz yaşadığınız durumla ilgili bir kısır döngü oluşturuyor olabilir. Tartışmaları ele alış biçiminiz de yapıcı olmadığı sürece bu tartışmalar yıkıcı bir hale gelerek ikili ilişkinize zarar verebilir.

İçinde bulunduğunuz ergenlik döneminde ihtiyaçlarınızın anneniz tarafından fark edilmemesi, ihtiyaçlarınıza uygun biçimde davranılmaması ve anlaşılmamış hissetmeniz annenizle olan iletişiminize zarar verebileceği gibi gelişiminiz açısından riskli durumlar oluşturabilir. Örneğin annenize yük olmamak amacıyla çalışmaya başlamış olmanız ergenlik döneminde odaklanmanız gereken konuların biraz dışında olarak değerlendirilebilir. Her ne kadar kendi ekonomik bağımsızlığınızı kazanmaya çalışıyor olsanız da bu durum ergenlik döneminde odaklanmanız gereken ihtiyaçlarınızı ihmal etmenize neden olabilir. Üstelik annenizin çalışıyor olmanızı kendi başarılarıyla kıyaslaması öfke, küçümsenme gibi duygular hissetmenize neden olabilir ve aranızdaki ilişki daha fazla zarar görebilir.

Aradaki tartışmaları sona erdirmek ya da yapıcı hale dönüştürerek aranızdaki ilişkinin zarar görmemesini sağlamak için annenizle hissettiklerinizi, ihtiyaçlarınızı, tartışmalarınızın size ve kendisine nasıl zarar verdiğini, aranızdaki iletişimin nasıl olmasını hayal ettiğinizi açık yüreklilikle paylaşmanız faydalı olabilir. Hissettiğiniz rahatsızlığı ben diliyle paylaşmanız anneniz tarafından daha fazla anlaşılmış hissetmenize neden olabileceği gibi onun hissettiklerinin ne olabileceğine dair düşüncelerinizi paylaşmanız da annenizin anlaşılmış hissetmesine katkıda bulunabilir.

Bunun yanı sıra tartışma esnasında yargılayıcı, eleştirel ve düşmanca bir tutum sergilemeden karşı tarafı dinlemeye çalışmak, yaşadığınız durumun çözüme kavuşmayacağını düşündüğünüz anlarda olumsuz duyguların yükü azalıncaya dek tartışma konusunu ertelemeye çalışmak da tartışmaların yapıcı hale gelmesi noktasında faydalı olabilir.

Bunun yanı sıra hem annenizle olan ilişkinizi iyileştirmek için hem de annenizin ve babanızın boşanmasıyla ilgili olarak destek almak adına annenizi profesyonel destek almaya ikna etmeniz ve annenizle birlikte bir profesyonelden destek almanız faydalı olabilir.