Merhabalar, benim 8 aylık bir ilişkim oldu. İlişkinin başlarında fevri ve onu eleştiren tepkilerim çoktu ve birkaç ay sonrasında benden uzaklaştı bir süre ve sonra ayrılmak istediğini söyledi. Bende önce biraz çaba gösterebilirim dedim ama olmadı ve sonra kabul edip ona güzel şeyler yaşadığımız için teşekkür ettiğimi söyledim, bitirdik. Aradan 2 hafta geçtikten sonra görüşmek istedim kabul etti ve sorunlarımızı konuşup barıştık. Üzerinden 1 hafta geçtikten sonra gayet iyiyken birden yine düşünmek istediğini söyledi. Ben yine biraz nedenlerini konuşmaya çalıştım. Sonrasında da demek ki olmuyor o zaman tamamdır dedim. Sadece görüşmeyelim konuşmayalım bir daha lütfen diyip sosyal medyadan çıkardım ve numarasını sildim. Aradan 2 hafta geçtikten sonra benimle ısrarlı şekilde iletişime geçmeye çalıştı, konuştuk. Çok pişman olduğunu, beni kaybetmekten korktuğunu fark ettiğini söyledi, bir sürü özürler diledi, barıştık. Bu olayın üzerine kısa bir zaman sonra eski kız arkadaşı beni ekledi. O da bana bir süre onunla yeniden görüştüklerini itiraf etti. Benden ilk ayrılığından bir hafta öncesinden tekrar onunla görüşmeye başlamış (kız şehir dışında, bizim olduğumuz yer gelip görüşmek istemiş) ve arada benimle barıştığı süreçte de yine kızla görüşmeye devam etmiş, o nedenle 2. seferinde ortada hiçbir şey yokken birden aynı kişiyle konuşma durumu rahatsız edip ayrılmış benden. Ben bu olayı bir süre hazmededim, düşünmek istediğimi söyledim. Birkaç gün sonra görüştüm onunla ve kıza hayatında biri olduğunu söylemesini ve engellemesini istedim (kendime yabancılaştım, bunları yapmak hoşuma gitmedi fakat bir yol bulamadım). Bunları yaptı. Beni benimle olmak istediğine, ben olmasam da o kişiyle zaten görüşmek istemediğini söyledi günlerce ikna etmek için. İlk günler bunu çok yoğun yaşayıp ona çok fazla konuyla ilgili sorular soruyordum, ağlıyordum. Sonra bunlar zamanla azaldı. İlişkimiz gayet iyi gidiyordu, haftanın 5-6 günü benimle birlikte kalıyordu zaten. Fakat ben; bana yeterince değer vermediğini hissettiğim, regl öncesi dönemlerinde ve kıza dair bir konu açıldığında yine birkaç saat ağlayıp kendimi ne kadar değersiz bulduğumu söyleyip, bazen onu suçlayan ama asla hakaret etmediğim konuşmalar yapıyordum ve alttan alıyordu hep (bunun sıklığı 2 haftada bir filandır, başka bir problemimiz yoktu hiç). En son tatile gittiğimizde yine bir soru sormuştum kızla ilgili bir cevap verince yine ağladım bir süre kötü hissettim kendimi vs. Tatilden döndülten sonra benden uzaklaştı. Düşünmek istediğini söyledi. Ben de çok kaygılandım yine ve konuşmak istedim. Bu konunun ailemle ilgili bazı travmaları tetiklediğini düşündüğümü, psikolağa gitmeden çözemeceyeceğimi söyledim. Tamam dedi, çözebiliriz dedi. Arkasından 2 gün beni aramadı. Arayıp bu şekilde iletişim kurmayınca çok zorlandığımı, eskisi gibi olacağını düşündüğümü söyledim. Yine ilk benden ayrılırken kurduğu (beklentilerimiz farklı çok değer görmek istiyorsun, yalnız olmayı özlemişim vs bir şeyler söyledi) cümleleri kurdu. Bende ayrılmak istiyorsan söyleyebilirsin dedim. Sadece bu son şansımız diye çok konuşmuştuk onunla, onu hatırlattım bir daha denemeyelim dedim. Biliyorum, bitirelim dedi ve ayrıldık. Kıyafetlerini almasını istedim hemen kapıdan alıp gitti. Ertesi akşam son umudumla ona: bu durumu çözme şansımız varsa elimden geleni yapmak istediğimi söyledim, bunu istediğimi sanmıyorum dedi. Bende yine sosyal medyadan sildim ve numarasını da sildim. İlk ayrılıkta da bunda da 3 ay sonra bu noktaya geldik. Bu kez sevgisinden, sürekli benimle gelecek planı yapmasından çok kararlı diyordum ama olmadı. Güven gibi temel bir problemi sarsan kişi o ve bana bunun için 1-2 ay bile zaman vermemesine inanamıyorum ki psikoloğa gideceğimi söylememe rağmen. Bu arada ayrılalı 3 hafta oldu bugün. Terapiye başlamıştım direk, devam da edeceğim zaten. Ama bu durum sizlere ne düşündürdü? Artık yoluma mı bakmalıyım yoksa döner mi veya tam olarak mı bitirdi? kafam çok karışık ve üzgünüm. (ben 30, o 31 yaşında bu arada)