Hepimiz hayatın içinde bir şeylere neden-sonuç ilişkisi içinde bakmayı bir şekilde öğrendiğimiz için bu alışkanlığı hayatın her alanında gösterme eğilimimiz oluyor. Siz de kendi durumunuza ‘’ben x yaptığım için y oldu’’ gibi bir bakış açısıyla yaklaşıyorsunuz anladığım kadarıyla. Ancak bu maalesef her zaman doğru olan ve de her durum için hakkaniyetli bir yöntem olamayabiliyor. Örneğin siz ailenizin bu yaklaşımından hiç bahsetmeseydiniz eski erkek arkadaşınız sizden bugün ayrılmamış olur muydu? Süreçte şimdi olmasını gerektiğini düşündüğünüz gibi davranarak yönetseydiniz siz ya da eski erkek arkadaşınız yine o ilişkide mutlu olur muydunuz? Hayatın içinde bir çok dinamik olduğu için bunları bilmek aslında imkansız. Bu nedenle kendinizle barışmanızı, yaptıklarınıza bir de o zamanki sizin gözünden bakmanızı tavsiye edeceğim. Eminim o zaman sizin de bu davranışları sergilemek için sebepleri vardı. Bu tip durumlarda hissettiğimiz pişmanlıkları kucaklayıp onlardan ders alarak devam etmek uzun vadede kendi gelişimimize çoğu zaman büyük katkılarda bulunur.

Esasında sürecinizi gayet iyi özetlemişsiniz ve yaşanan durum sonrası kendi adınıza eleştirinizi gayet akılcı bir şekilde yapmışsınız. Bu, ilerlemek için oldukça anlamlı bir durum. Yaşadığınız durumda gerçekten keşkeler ve belkilerin olabilmesi mümkün. Fakat, zamanı geriye alma şansımız var mı? Cevabı hayır olduğundan, şu noktadan sonra ne yapabileceğinize bakmanızı isterim.. Siz ne istiyorsunuz? Bu isteğinizi gerçekleştirmek için neler yapabilirsiniz? Gerçekleşmemesi durumunda kendiniz için bir b planınız var mı? Bu sorgulama sürecine girmeniz, kendi adınıza gerçekçi cevaplar vereceğinizden, aklınızdaki düşüncelerin savrulmasının önüne geçip, bunları değerlendirme şansı verecek. Bundan sonra ise, nasıl bir adım atacağınıza karar verme sürecinizin daha sağlıklı işleyebileceğini düşünüyorum. Sevgiler