Yazdıklarınızı okuduğumda, esasında ne denli yıkıcı durumlar içerisinde bulunduğunuzu, fakat buna rağmen bunların üstesinden gelebilecek gücü ortaya çıkarmaya niyetli olduğunuzu görüyorum.
Şiddetin hiçbir türlüsünün, sevginin, merhametin yanında olmayacağını bildiğimizden, esasında verdiğiniz kararın, sizin için en sağlıklı olanı olduğunu söylemek isterim.
Bunun yanında, aslında ayrılık sonrası adına ''yas'' dediğimiz sürecin, kendini gösterdiğini söylemek isterim.
Bu süreç, olanları anlamlandıramadığımız ve olmamasını temenni ettiğimiz ''inkar'' evresiyle başlarken, yerini, zaman zaman kendimize ve karşı tarafa olan ''kızgınlık''ın aldığı, biraz daha ilerleyince duygu durumunun biraz daha kötüleştiği ''depresif'' dönem ve sonrası artık yavaş yavaş hayatınızda bazı ''denemelerin'' yer aldığı ve sonrasında hayatınızın iplerini elinize aldığınız ''kabullenme'' evresi ile, bu süreç son bulacaktır.
Esasında bu tablo, akışa hiç karışmaz iseniz, kendini bu şekilde gösterecektir.
Bunun yolu da, duygularınızı ''olduğu gibi'' yaşamaktan ve aklınıza gelip sizi rahatsız eden düşüncelerle ''hiç konuşmamaktan'' geçiyor.
Buna bir süre devam ettiğinizde, duygularınızın şiddetinin giderek azaldığına şahit olacaksınız, çünkü bu, travmanın iyileştirici gücüdür, içinizde var olan.
Duygularınız biraz hafiflediğini gördükten sonra, geçirdiğiniz her bir günün, anlamına odaklanın isterim.
Her bir gün, bir öncekine göre daha anlamlı, istekleriniz ve ihtiyaçlarınız doğrultusunda ilerlerse, başta sancı ile başladığınız sürecin, size güç, huzur ve eşsiz bir yaşam tecrübesi olarak geri döndüğüne ve sizi, ilerideki ilişkileriniz için güçlendirdiğine şahit olacaksınız.
Kendinize bu şansı verin isterim.
Sevgilerimle..