İlişkim 1. yılında son buldu. Aramızda saygı, sevgi, ilişkisel manada hiçbir sorun yoktu. Erkek arkadaşım birden uzaklaşmaya başladı, o sıralar bir kayıp yaşadığı için ben ona bağlayıp üzerine gitmedim. Konuşmaları, mesajları yarıda keser oldu. Aramamaya, yazmamaya başladı. Pandemiden dolayı bir süredir görüşememistik ve bu süreçte bir gün her zamanki gibi görüştük ve yine her zamanki gibi çok güzel vakit geçirdik, cinsellik de yaşadık ama özlem, sevgi eksikliği yoktu tam aksi o da çok özlemişti ve benle çok ilgilendi. Ardından eve dönünce yine aynı hareket devam etti ben bu kez dayanamadım sordum sabrım yok hiçbir şeye dedi. Ertesinde gün doğum günüydü buluşup konuşalım dedim buluştuk ve o kavga etmemi beklerken ben ona doğum günü sürprizi yaptım. Doğum günü benim için önemliydi ve es geçmek istemedim. Sonrasında konuşmak ister misin benle ilgili bir sorun var mı diye sordum hayır çok dedi. Ama o güne sürprizime rağmen suratsız bir haldeydi gülmedi yüzü ve bunu sanki bilerek bana yapıyordu ben hep böyle hissettim. O günde yine aynı devam etti sadece kuru bir teşekkür mesajı attı dönünce o kadar yine yazmadı. Ertesi gün ben üzerine gittim biraz çekemiyorum kimseyi, önümü göremiyorum bu yüzden yanımda seni veya bir başkasına da istemiyorum. Hiç kimseyi istemiyorum artık kabuğuma çekilmek istiyorum. Zaten çıkmaz sokak ailem seninle evlenmeme müsade eder mi sanıyorsun. Nereye kadar bunu böyle sürdürebiliriz gibi şeyler söyledi. Bu asla yoran bir ilişki değildi onun için onu hiç yormadim ve çok çok güzel günler zamanlar geçirdik. Ve bana bunları ilk defa söyledi. Ben daha önce 4 aylık bir evlilik geçirmiştim ama o bunu hiç sorun etmemişti o da evlilik düşünmüyorum diyordu ama meğer ailesinden dolayı böyle diyormuş. Ben bu konuşmadan sonra iyi düşün dedim ama sonra ben dayanamadım ve bitirdim. Biterken şu mesajı yazdi bana karşılık " sen olgun bir insansın bunu her halinle gösteriyorsun. Ben gerçekten tutarsız bir insan olduğuma inanıyorum. Bu tutarsızlığın sana zarar verdiğinin de farkındayım. Bu konuda özür diliyorum. Dediğin gibi kaygı yaşamanın o kaygının birbirimize zarar vermesinin hiç gereği yok. Senin de yolun açık olsun. Allah’a emanet ol. İlişkimiz süresince bütün içtenliğimi koruduğumu bil lütfen." Ve 1 yıl sadece bu mesajla bitti. Benim onun sevgisine karşı hiçbir şüphem yoktu. Anlam veremiyorum ve kendimi kötü hissediyorum. En çok üzen beni bana kötü davranmasına rağmen yanıma gelince hiçbir şey yok gibi hareket etmesi oldu umut ve hayal kırıklığı yaşadım. Şimdi ne var nasıl düşünmeliyim yardım eder misiniz ? Bu gerçekten bitmiş bir ilişki mi ?