Yazdıklarınızda esasında, haklılık payınız var.

Psikopatolojik rahatsızlıkların büyük bir kısmı, gerçekten de kalıtsal olarak miras kalmakta.

Fakat, size burada ümitli olan kısmın, bu sıkıntının rahatlıkla tedavi edilebildiği noktası olacaktır.

İlk olarak, bir psikiyatri hekimine gidip, rutin kontrol amaçlı ruhsal muayene olduktan sonra, Bilişsel Davranışçı Terapi eğitimi olan bir psikolog ile, size sıkıntı veren düşünceleri ve davranışları çalışmanız sonucu, kaygınızı sağlıklı bir şekilde yönetebilir ve, sağlıklı baş etme mekanizmaları geliştirebilirsiniz.

Öyle ki, kaygı esasında bizlere dost bir duygudur ve temelini, ilk insanlıktan alır.

İnsanların geleceğe yönelik tehdit algıları sayesinde, insanlar kendilerini doğal afetlerden ve yırtıcı hayvanlardan, bu şekilde koruyabilirler.

Bunun günümüzdeki en basit örneğini ise, karşıdan karşıya geçerken, sola ve sağa bakmamızın temeli de, buradan gelmektedir.

Burada, kaygının bir şekilde fazla yaşanması, buna bedensel belirtilerin eklenmesi ve, bunun kendini yalnızca sosyal ortamlarda göstermesiyle, Sosyal Anksiyete Bozukluğu tanısı alınır.

Fakat, terapi süreci ile, rahatlıkla kişi, kendi kendinin terapisti olabilmektedir.

Bu yüzden, bir an önce bu sürece girip, şifalanmanızı isterim.

Bu sürece destek anlamında ise, ''Sosyal Fobi - Görünen ve Görünmeyen Yönleri - Burkovik'' kitabını edinerek, buradaki yönergeleri takip etmeniz sonucu, başladığınız yer ile, bu çalışmaları bitirdiğiniz yer arasında, anlamlı bir farklılık olacağını belirtmek isterim.

Sevgilerimle..

Merhaba, 

Yaşadığınız probleme buradan bir çözüm aramanız oldukça kıymetli bir durumdur. 

Öfkenizi anlıyor dahi olsam yaşanılan durumu birine yansıtmak doğru bir yaklaşım değildir. Ever her türlü psikolojik rahatsızlığın genetik yatkınlığı olsa dahi çevre faktörünü görmezden gelmezsiniz. Çünkü varolan bu rahatsızlığı ortaya çıkaran aslında çevresel faktörlerdir. Bu nedenle yaşanılan öfkenin ancak kendimize zarar verdilğini bilmek gerekir. 

Örneğin herkesin kanser hücresi olmasına rağmen bunu tetikleyen durum kötü beslenme stresli bir hayat sigara içimi gibi sebeplerdir. 

Bu nedenle suçlayıcı davranışlar işe öfkelenmek yerine sorununuza bir uzman desteği ile yardım almak daha mantıklı olacaktır. 

Sevgilerle.. 

Yaşadığınız durumla ilgili olarak sosyal fobi ve depresyon tanısı almış olmanızın yanı sıra ebeveyninizin psikolojik rahatsızlıklara inanmadığını söylemesi algıladığınız desteği düşürebileceği için yaşadığınız süreci fazlasıyla zorlaştırabilir. Ancak bu noktada öncelikli olarak her ne kadar genetik yatkınlık konusu psikolojik rahatsızlıkların gelişmesinde etkili olsa da çevresel faktörlerin de psikolojik rahatsızlıkların gelişmesi noktasında önemli payı olduğunu belirtmeliyim.

Yaşadığınız psikolojik rahatsızlıkla ilgili benzer belirtilerin ebeveyninizde olması genetik yatkınlığınız olduğunu düşündürebilir ancak bu noktada çevresel faktörlerin de etkisini göz ardı etmemeniz ebeveyninize olan öfkenizin yoğunluğunu azaltabilir.

Öte yandan bu duruma dair ebeveyninize öfke duyuyor olmanızın altında yatan sebebe dair değerlendirme yapmanızın faydalı olabileceği görüşündeyim. Ebeveyninizin ruhsal rahatsızlıkların varlığını inkar ediyor olmasının sizi öfkelendirmesi son derece anlaşılır ancak bu rahatsızlığı yaşamanızın tek nedeninin ebeveyninizin geçmişte tedavi olmaması olduğunu kendinize hatırlatmalısınız.

Bunun yanı sıra yaşadığınız psikolojik rahatsızlıkla ilgili olarak tedavi seçeneklerini gözden geçirmeniz, ilaç ve psikoterapi seçeneğini birlikte değerlendirmeniz sizin açınızdan son derece faydalı olabilir. Yaşadığınız psikolojik rahatsızlığın belirtilerinin ortadan kalkması noktasında psikiyatrik ilaçların, bu belirtilerin nüksetmesinin önlenmesi anlamında psikoterapi seçeneğinin son derece faydalı olabileceğini söyleyebiliriz. Hissettiğiniz olumsuz duyguları düzenleme noktasında da psikoterapi seçeneği faydalı olabilir.

Aynı zamanda algıladığınız sosyal destek düzeyi ebeveyninizin tutumu nedeniyle düştüğü için bu konu özelinde ebeveyninizle bir süre paylaşımda bulunmamanız faydalı olabilir. Bunun dışında ebeveyninizi bu noktada ikna edebileceğini düşündüğünüz, teşvik edebileceğini düşündüğünüz bir yakınınızın yardımıyla aile terapisi seçeneğini gözden geçirmeniz faydalı olabilir.

Öte yandan yaşadığınız durumun tedavi edilebilir olduğuna inancınızı korumanız, bu noktada ortaya çıkan belirtilerin tedaviyle birlikte ortadan kaybolacağını kendinize sık sık hatırlatmanız oldukça önemli. Yaşadıklarınızı ve hissettiklerinizi paylaşabileceğiniz birinin olmadığını düşünüyorsanız hislerinizi yazıya dökmeye çalışmanızın faydalı olabileceği kanaatindeyim.