' Değer ' kavramını kendimizden başka herhangi bir nesneye yatırdığımızda, nesne ne olursa olsun bu gibi sonuçlar almamız çok olasıdır.
Bunu bir kısır döngü gibi düşünebilirsiniz.
Kendinize vermeniz gereken değeri hep dışarıya verdikçe, 'kendiliğiniz' aç kalıyor.
Ve bu kez açlığını da ' dışarıda ' gidermeye çalışıyor..
Birinden hoşlandığımızda ya da birini sevdiğimizde her şeyin 'en'ini vermek isteriz.
Fakat her şeyin fazlası zarar olacağı gibi bu durumda da aslında karşımızdaki insana zarar vermiş oluyoruz.
Çünkü zaten hayatımızın merkezine koyduğumuz o nesne,o kişi, bir insanın hayatının odağında, daha ne istesin ki?
Buradan sonra istek azalır, ilgi azalır..
Bu döngü bu şekilde gider.
Bu durumun içinden artık çıkmak istiyorsanız, kendinizi keşfedin.
Nelerden hoşlanırsınız, neleri iyi yaparsınız, neleri gerçekleştirmek isterdiniz gibi soruları kendi adınıza cevapladığınızda 'içinize' döneceksiniz.
Bunlar üzerine günlük rutinlerinizi oluşturursanız, bu durum giderek pekişecek ve benimseyeceksiniz.
Sabrederseniz bu şekilde, kendi merkezinize kendinizi almış olacaksınız.
Sonrasında ise bir değer arayışı içine girmeden, sadece duygularınızı 'paylaşacağınız' o güzel ilişkiyi bulacaksınız.. Sevgiler..