Soru sor

İkili ilişkiler üzerine soru sor, Psikologlardan cevap al!

Smokinli.com'da romantik ilişkiler üzerine soru sorabilir, sorulmuş sorulara tecrübelerinizden yola çıkarak cevap verebilirsiniz.

Soru Sor!

Öncelikle merhaba. Bu sorunlarımdan kimseye bahsedemez oldum. Yaklaşık 4 yıllık bir arkadaşlığım olan kişi ile 5 aydır yollarımızı devam ettiriyoruz. Ben üni 4 öğrencisiyim. 21 yaşındayım. Öğretmen olmak istiyorum. Ailem ilişkili biliyor. Kendisi ise araç alım satımı yapıyor ve oradan para kazanıyor. Küçük yaşta ilk inanmamıştım araba sahibi olup para elde edip bunu hoyrat bir şekilde harcayan birisi idi. Şimdi tüm o yollardan arınıp bana geldi. Buna inanıyorum. Ama şöyle ki şuan net bir maaşı yok. Yada sermayesi olmadığı için para dönmüyor. Fark ediyorum onda olan başarıyı. Ama korkum da var.. Annem onun ileride iş konusu yüzünden sıkıntı çekeceğini benim maddi anlamda eve bakacağımı söylüyor. Böyle olamaz diyorum. İlişkide çok zor bir insanım. İğrenç huylarım var. Öfke kontrolüm yok. Sinir olduğum zaman ona haysiyet ve şerefine çok küfür ediyorum. Şüphe boyutum çok fazla. Olayları bazen kavramakta zorluk çekiyorum. Bir anda ondan soğuyorum. Bir anda o hiç gibi geliyor. Yok gibi. Halbuki o kadar üzerime düşerken. Benim bu dengesiz ruhsal değişimlerim ileride evlilik boyutunda olacak mı diyorum? Askere gidecek. Beni bu süreçte ruhsal değişime girip bırakır mısın diyor. Ben buna bile cevap veremiyorum. Evet desem bile kendi içimde boğuluyorum. Kafam o aladar karışık ki. Normalde alkol içmesini istemiyorum. Dün çok kötü bir kavga ettik. Ortada bişey yok iken sinir olduğum için engelledim. Ve o beni aradı. Normalde benim aramam gerekiyormuş. O söyledi. Ve hak verdim. Sonra ona çok ağır küfürler ettim. Aşağıladım. Nasıl yapıyorum bunları ben ileride eğitimci olacağım diyorum aile içi o kadar sorunlar yaşadık ki abilerin evlilikleri yüzünden zaten geleceğe dair aldatılma anlaşamam gibi korkularım daha yüksek herkeste vardır ama ben on yaşımdan beri bunlara maruzum. Anneme bekle diyorum onu da sıkmayalım diyorum o bana belirli bir geliri yok diyor ve haklı da sigortası bile yok eline geçeni yemiş birisi. Bu zamana kadar yapamamış birisin diyorum adam mısın sen diyorum çok aşağalıyosun diyor ne kadar iğrenç birisiyim diyorum bunları ben mi dedim. Sonra ben bu sevgi mi onu da sorguluyorum mesela o beni gerçekten çok seviyor buna inanıyorum ama mesela gidip alkol içiyor ben dün olan kavgadan sonra alkol içtiğimi anladım beni ittin elimi tutmadın dedi sıkı tut bana güvendiğini görmek istiyorum diyor bende eksiğim biliyorum ama çıkar yol ne ne yapacağım yada her şeye rağmen gitmiyor ise ben onda sevgi değil takıntı mıyım herşey o kadar karışık ki sadece yoruma ihtiyacım var. Bugün ona ara vermek istediğimi belirttim aldığı her şeyi götürdüm ağladı. Çok kötü hissediyorum dünden beri ağlıyorum. Kendime yük görüyorum bişeyleri. Bişeyler yenik düşüyorum. Yorumlarınızı ve sormak istediğiniz şeyleri bekliyorum. Herşey burada aklına gelmiyor insanın. Çok karışık aslında. Annem de etkiliyor beni ileride kendin gibi öğretmen biri bulursun diyor. Birinin maaşı yenir biri kalır diyor da ben o adama da mı küfür edicem. Neden ben ona saygı duymayıp saygı bekliyorum neden böyle bencilim ben. Ne oldu eski bene. Çok mı darbe yedi de o saf seven kız canavar gibi pis ağızlı inançsız birine  dönüştü. Sanki hep böyle insanlar çıkıyor. Kendisi sorunlu birisi. Aile sorunları maddiyat gelecek. Kendimi güçsüz görüyorum. O hep yanımda oluyor ama ben kaçıyor gibiyim. Yorumlarınızı merak ediyorum 

Senin İçin Seçilmiş Sorular

Soruya cevap vererek, soran kişiyle tecrübeni paylaşabilirsin.

Cevap Yaz
1 Cevap

Öncelikle içinde bulunduğunuz sürecin sizi ruhsal anlamda oldukça zorladığını görmekteyim.

Yazdıklarınızın arasında ise, sorularınıza cevap olan cümleleriniz bulunmaktadır.

Öyle ki, ''Kendime yük görüyorum bişeyleri. '' dediğiniz nokta aslında, ''Çok mı darbe yedi de o saf seven kız canavar gibi pis ağızlı inançsız birine dönüştü. '' cümlenizden kaynaklanmaktadır.


Yani, erken yaşamınızda temel güven duygunuzu sarsacak deneyimleriniz olduğundan, şu an herhangi bir tehdit algınız, gerçek olmasa dahi sizi tetiklemektedir.

Burada aslında, karşı tarafın değil, sizin de söz ettiğini gibi, sizde biten bir süreç vardır.


Bununla beraber, bu yükün sebebi ise, ''Sanki hep böyle insanlar çıkıyor.'' cümlenizden gelmektedir.

Yani, karşınıza çıkan kişilerin benzeri bu özellikleri, genelde sizi her koşulda seven ve hırçınlığınızı kabul eden biri olmaktadır.

Çünkü kendinizi, ''güçsüz görüyorum. O hep yanımda oluyor ama ben kaçıyor gibiyim.'' dediğiniz noktada güçsüz görmektesiniz.

Sevgiliniz ise, size bu gücü, size sevgi ve ilgi vererek gerçekleştirmektedir.


Yani aslında burada, farkında olmaksızın, ''güçsüzüm'' inancınıza iyi gelecek, size kendinizi güçlü hissettirecek bir kişiyi seçme olanağınız bulunmakta; diğer özelliklerine bakmaksızın.


Çünkü ne zaman, hayattaki varlıklarına baktığınızda, aslında artık sırf seviyor olmasının yetmediğini görmektesiniz.


Bu noktada bu döngünün kırılmasının yolu; bu güvenin erken yaşamda zedelendiği, bu ilişkininse zedelenmemek adına seçildiği, fakat esas nokta olan, ''artık güçlü olabilecek, mesleğini icra edebilecek, genç yetişkin bir öğretmen olma'' gerçeği karşınıza çıktı, ne zaman ki güçlü olabileceğinize inanmaya başladınız, bu ilişki size yük olarak gelmeye başladı.


Hiçbir koşulda, ilişkiler sağlıksız olsa dahi, ''durun ayrılın'' gibi bir yorum getirilemeyeceğinden, burada kendi ihtiyaçlarınızı gözetip, karar verme cesaretine gitmeniz gerekmektedir.

Aksi halde, bu ''acabalar'' siz adım atmadıkça, bu kez ilerlemenizin önüne geçecek engeller olacaktır.

Bertaraf etmek için, kendinize, ilişkinize ve hayatınıza bakın; gerçekten ne istediğinize, 1 sene sonra kendinizi nasıl ne yaparken görmek istediğinize karar verin, ve hatta bunları bir kağıda yazın.

İşte onlar, gerçekleriniz olacaktır.


Sevgilerimle...

3 Yorum
Gizli Kullanıcı

Gizli Kullanıcı

Nasıl bu denli güzel yorum atmışsınız psikolog hanım. Emeğinize sağlık. Bişeyleri özellikle erkeklere dair her yaştan görmek ile kalmayıp bizzat olayların ana karakteri oldum. Bu benim erkeklere olan inancımı çok uzun bir süre götürdü ilişkiye dair. Bütün erkekler kaşını oluştu bende. Tüm herkes kalıbı. Karşımda olan insan bunları azalttı. Ben bundan bile kendi içimde mutluluk duyuyorum. Onun dışında Ve psikolog hanım ben çoğu zaman aramızda olan bağı sorguluyorum. Kendi adıma da onun adına da. O bana hep ne kadar ağır ve hızlı yaşamış olsan bile içinde olan o saf çocuğu hala yaşatıyorsun diyor. Baktığım zaman biz gerek arkadaşlık gerek ise sevgililik döneminde çok sıkıntılar yaşadık. Ama ne olursa olsun hala yanyanayız. Abartı gelebilir ama daha önce flört veya sevgilim olanlara ben bunların hiçbirini yapmadım. Hiç birine bu kadar iğrenç küfürler etmedim. Bakıyorum şimdi bahsettiğim kişi cahil, parasız, eğitimsiz, nerede ne oturup konuşacağını bilmeyen birisi değil. Kimse beni zorla tutmuyor. Ama kendi içimde cevap bulamadığım şu. Ben ona neden saygı duymayıp gerçekten iğrenç ötesi küfürler ediyorum. Bugün bana ilk küfür ettiğinde sana bişey demedim o yüzden böyle oldu dedi. O benim her şeyime tamam dedikçe sanki o sustukça ben daha üste çıkıyorum. Halbuki bu bir gösteri değil. İlişkiler limandır. Ben sanki o azgın sularda zaman zaman boğulup zaman zaman bir anda limana çıkıyorum. Hani bakıyorum olaya bir anda ciddiyet boyutunda bakarken bir anda yok olmaz diyorum. Bu sefer bitirmem gerekir derken kopamıyorum. Bu bir alışkanlık mı? Hatta şunu düşündüm. Sevgisi o kadar her şeye müsait ki daha doğrusu bunu sorguluyorum. Onda bu sevgi mi diye? Ben bir defa onu aldattım. Bunu ona söyledim. Uzun bir aradan sonra biz bu beş ayı kurduk. Şuan o boyutta bir iğrençlik yapamam. Bana göre kafamda bitirdiğim bir ilişki idi. Devam etmedim. Ve ilişki yaşadım. Bunu bildi. Yıkıldı. Ama sonta yine devam ettik. Mesela o bana maddi anlamda bir kaç defa zarar verdi. Bende ona verdim. Para alıp vermeme gibi. Ama bakıyorum. Şuan neden böyleyiz? Sağlıklı mı hala. Yada ona da deidm bu ne? Anlam veremiyorum. Seven birisi aldatma, küfür, saygısızlık. Bunları gerçekten görmezden gelebilir mi? Bazen diyorum ki onun tek suçu sevmek mi beni. Neden bunu ona yapıyorsun. Biraz daha ılımlı olsam. Biliyorum farklı yollar kat edecek. Ailesi onu sevmemiş. Ben onu çocuğum gibi görüp saçlarını okuyorum. O kadar aç ki bişeylere. Annesinin vermediğini elbette veremem. Ama bunu hissediyorum. Sevgiye çok aç. Ve benim sevgim ona kaşık iken o kepçe gibi. Yada bu sevgi mi? Alışkanlık mı? Bağımlılık mı? Onsuz yapıyorum. Yaptım da. Ama adını koyamadığım şey ne? Yada onu aşağılamak nedir? Ve bütün bunlara rağmen bir insan hala neden kalır? Onun için bu soru. Kafanızı ağrıttım. Ama çok teşekkür ederim değerli görüşleriniz için.. Merakla bekliyorum sizi. 11 Eylül 2021 00:43

Gizli Kullanıcı

Gizli Kullanıcı

Ayrıca şunu eklemek istiyorum. Ben diğer erkekleri hala pislik olarak görüyorum. Çok özür dilerim. Hep aldatır evine bakmaz karısını döver söver. Yada istedikleri şeyler farklı. Baktığım zaman hayatımda olan bu insanın arkadaş iken de böyle şeylerini görmedim. Hatta ben o istedikçe erteledim. Çünkü kafa yapısı olarak his olarak beni anlıyor. Ve kendime dedim ki ileride evleneceksin bu çocuk ile. O yüzden ertele biraz daha yaşa. Bakıyorum bazen olayları abartıp anlatıyorum. Ayrıca şu kısmı idrak edemedim. Bu öğretmen olma gerçeği çıktığından beri ilişkimi yük olarak gördüğümü belirtiniz. Ama ben şu kısımda eksiğim. O hep bana eli dolu gelmişken ben ona ya yok yada eli boş gittim. E madem şuan onunlayken neden hala buradayım. Yıllar önce de böyle hissediyordum. Arkadaş iken. Ama onu istesem hayatımda tutmazdım. Ama bunu yaptım. Ya şey oluyor mesela. Bunu ilk defa birinde yaşıyorum. Mesela bişeyi yazıyorum yada söylüyorum. Sonra diyorum ki içimden gelmeyecek dedim. Ama onu yazarken söylerken hissediyorum. Bu kendi içimde düşüncem. Hep bir mesafe var içimde aşamadağım. Bunu da merak ediyorum 11 Eylül 2021 01:01

Psk.TuanaGökce

Psk.TuanaGökce

Öncelikle içinizde doldurmak istediğiniz boşluk, ilişkinizde değil, erken yaşamınızda atılmıştır; bakım vereninizin doldurması gerektiği zaman, bir şekilde orada olamaması, ilişkilere bakış açınızın zeminini oluşturmuştur. Bunu deneyimlemek için adım atmadığınızdan ve bu süreç pekişerek ilerlediğinden, aslında var olan ilişkiniz, farkında olmadığınız bir seçimdir. ''Erkekler öylesine pislik ki'' inanıcınızın aksini yaşatan bu kişi, aslında sırf bu inancının tersinde diye belki de, diğer özelliklerine bakmadan, yanında gerçekten nasıl hissettiğinizi anlamadan yer verdiğiniz bir ilişki. Sevme şekliniz bir anne gibi olması, karşı tarafı da bir ''çocuk'' haline getirecektir, ve bilirsiniz ki, anneleri dövse de, sövse de çocuklar yine gelip, annelerine sarılır... Bu yüzden önce kendi bağımsızlığınızı kazanmanız, bu eksikliği kendinize yeni değerler oluşturarak gidermeniz ve karşı tarafın da büyümesi için alan tanımanız gerekmektedir. Bu şekliyle ilişkiyi tekrar gözden geçirebilirsiniz, sevgilerle tekrar, sağlıkla kalın... 13 Eylül 2021 12:11

Cevap yazmak için giriş yapınız.