Öncelikle içinde bulunduğunuz süreçteki, duygusal, düşünsel, fizyolojik ve davranışsal her bir tepkinizin, oldukça doğal olduğunu belirtmek isterim.

Öyle ki, içinde bulunduğunuz süreç, ''yas'' sürecidir.

Bu süreç, bir hastalık ya da zayıflık olmadığı gibi, her bir evrenin yaşanılması gereken, sağlıklı bir süreçtir.

Çünkü, gelen acıyla savaşmadığınızda, sabrettiğinizde, bu acının yeşerdiği gibi, solduğunu da göreceksiniz.

Umut verici olan ise, bu acı dindiğinde, başladığınız yerden, çok daha güçlü bir noktada olabilmenizdir.

Bunu sağlamanın yolu ise, ''Böyle bir durumla karşılaşırsam ne yapmalıyım?'' olarak sorduğunuz ve size huzursuzluk veren sorunun yanıtı olan, ''hiçbir şey'' olacaktır.

Yani, esasında siz de, hayatınızda aslında her an yaptığınız gibi, bir tercihte bulunduğunuzu biliyorsunuz.

Bu, sağlıklı bir yetişkinliğin parçasıdır.

Yani siz, hayatınızla ilgili bir karar düşündünüz, bunu uyguladınız ve de sonuçlarını üstlendiniz; işte bu, gerçek psikolojik güçtür...

Burada, işler istediğiniz gibi gitmediğinden, elbette ki üzülme hakkınız vardır.

İşte bu hakkı sonuna kadar kullandığınızda, yükünüzün de kalktığını göreceksiniz.

Bunun daha somut yolu ise, ''Beni böyle yargılamalarına izin vermemek için nasıl sağlıklı bir yol izlemeliyim?  '' olarak aklınıza gelen ve aslının, '' kim öğrenirse beni yargılayacak, sevilmeyeceğim'' gibi olan düşünce ile, konuşmamaktır.

Aslında zihniniz sizi sadece olası tehditlere karşı korumaya çalışmaktadır.

Bu düşüncelerle konuştuğunuzda, sıkıntınız pekişecektir.

Bunun yerine, hayatta zaten sizi olduğunuz gibi seven, dengeyi yeşerteceğiniz sevgi dolu bir ilişkiyi tercih ettiğinizi ve karşınıza bu kişi çıktığında, tıpkı sizin de onu olduğu gibi kabul ederken, bu kişinin de sizi aynı şekilde kabul edeceğini bilerek, bu düşüncelerin akıp geçmesine izin verin.

Çünkü baktığınızda cinsellik, erişkin yaşamda bir tercih ise, aslında tamamen sağlıklı ve fizyolojimiz için gerekli bir parçadır.

Bu yüzden, ''Öğrenilirse gelecek tepkiler için nasıl davranmalıyım?'' sorunuzun cevabı olarak, kendinizden başka kimseye açıklama yapmak zorunda olmadığınızı anımsayın isterim.

Eğer bu, ailenizden yana olursa da, verdiğiniz değerden ötürü, sorgulanır ise, bir karar aldığınızı ve uyguladığınızı söyleyip geri çekilmeniz yeterlidir.

Ki, böyle bir senaryonun da gerçekleşme olasılığı düşüktür.

Bu yüzden, sadece bu acının getirdiği acı dolu düşüncelerin aklınızdan geçtiğini fark edin.

Geçip gitmelerine izin verin.

Bu sırada duygularınızı bastırmadan yaşadığınızda, işte bu süreç bir hastalık olmadan, sizi güçlendirerek, daha iyi halinize erişmenizi ve yaşadıklarınızdan edindiğiniz anlamı, hayatınızda uygulayabilir hale gelmenizi sağlayacaktır.

Sevgilerimle...