Esasında sorunuzun içinde kendi cevabınızı vermişsiniz..
Sanırım tam olarak 'bebeklik' çağında, karşımızdaki kişiden koşulsuz ve her an 'ilgi' bekler haldeydik en son.
Bu evrede ise bu isteklerin olması ve karşılanması gayet doğalken, bu durum genç yetişkinlik, yetişkinlik gibi evrelere geldiğinde hoş karşılanmayabiliyor.
Çünkü, karşımızdaki kişi artık her koşulda bizi 'besleyecek' ebeveynimiz değil, belki sevgilimiz , belki eşimiz..
Hal böyle olunca, siz bir bebek, karşıdaki kişi de bir ebeveyn olmadığından, bu ilgi beklentisi uzun vadede ilişkilerde sıkıntıya yol açabilmekte.
Siz yol yakından bir sorgu sürecine girdiğinizden, burada bu sorunun net bir cevabı olduğunu düşünmemekteyim.
Yani her ilişkinin dinamiği ve o ilişkiyi yaşayan insanların kişilik özellikleri birbirlerinden farklıdır.
Ve bu yazısız kurallar, bu etkenlerle koyulabilir.
Günde belki sadece 1 saat görüşüyor olursunuz fakat o kadar kaliteli bir 1 saattir ki, günün her anında beraber olmamayı gerektirir.
Yani zaten ihtiyaç duyulmaz.
Burada bu halinizin olabildiğinde esnetilmesi ve bundan sonra aklınızda soru işareti hala varsa, bu görüşme meselesini partnerinizle karşılıklı sakin ve samimi bir iletişimle konuşup ortak bir karar alabileceğinizi düşünmekteyim.
Sevgiler..