Burada hataların insanlar için olduğunu vurgulamak isterim. Her zaman olmasından pek hoşlanmasak da, aslında insanın gelişiminde, büyük rol oynamakta. Tabii ki, bu hatadan ders alınması bu dersin hayata ve davranışlara yansıması şartıyla. Bu noktadan sonra, ikinci şansı vermek istemeyen kişiyi, sevgisizlik değil de, belki de, bakış açısındaki ve değerlerinde farklılık ile değerlendirmek daha objektif olacaktır. Bu yüzden, sevgi, söylediğiniz gibi anlamlı, bir iniş bir çıkış yerine; dengede olanı, en sağlıklısı. Ve siz bu yolu izlediğiniz, hatalarınızdan ders alarak büyüdüğünüz, geliştiğiniz ve dengede duygular beslendiğiniz sürece, uzun vadede kazançlı çıkacağınızı söylemek isterim. Sevgiler

Hata ne olursa olsun affedilir bence çünkü küçük kötü davranışlar müsamaha gösterilmeyi hakeder. Yanlış ise bilinerek yapılır, düşünülmüş ve tartılmıştır muhakkak ve ihtimal kullanılmıştır kötü davranış yapilirken.. yani aslında kumar oynanır ben kendimi alıkoyamıyorum yapayım belki affeder gibisinden. Mühim olan bu ikisinin ayrımını yapabilmek bana kalırsa. Sevgide suistimal ve ihtimaller kullanılıyorsa o bir çıkar ilişkisine dönmüştür zaten.. Keza sende o kişiyi sevmek için hergün kendine bahane üretecek kadar sevmiyorsan, sevgide çatlak da vardır.. Kendini üzmenin ve eziyetin anlamı yoktur, uzak durmalısındır..

Önemli olan hatanın azlığının çokluğunun değil hatalarından ders çıkarıp çıkarmadığı önemlidir. Sadece ikili ilişkilerde değil kişinin kurduğu tüm ilişkiler için geçerlidir. Hatalarından ders çıkarması, aynı hatayı tekrar yapmaması, hatayı bile isteye yapmaması önemlidir. Eğer bunların bilincinde ve tekrar tekrar yapıyorsa nasıl olsa affedileceğini biliyordur. Sadece sevginin veya sadece sadakatin olması ilişkiyi güçlü kılmaz. Bütün ve birlik içerisinde olması gerekir. Karşılıklı sevgi, saygı ve sadakatin olması gerekir. Kişiler bunun sıralamasını kendilerine göre yapar. Bazı kimseler için güven ön plandayken bazıları için sevgi veya saygı ön plandadır ama hiç kimse birinden birini yok saymaz.

Hayır her zaman karşılamaya yetmez.bi yerde patlar.her insanın bi sabrı vardır ne kadar severse sevsin. Aynen çok sevmek değilde güzel huzurlu yormadan sevmek önemli