Merhaba,

Bazen hayatta insanlar en sevdiği aktiviteleri bile yapmak istemez ve bu durum uzun sürebilir. 

Her zaman insana mutluluklar veren etkinlikler artık zevk vermediğini anladığınız anda böyle bir durum olduğunu fark edebilmektedir. Hiçbir etkinliğin zevk vermediği bu durumun ilerlemesi insanın hayattan aldığı keyifi de düşürecektir.

Moral bozukluğu ve depresyon arasındaki farkı algılamak oldukça zordur. Bu durumda ikisi arasında sıkışıp kalmanıza neden olabilmektedir. Ancak uzun zamanda böyle hissetmek depresyona doğru ilerlemenize sebep olabilmektedir. 

Beynin ödül merkezini etkileyen bu durum haz alma hissiyatınızı da giderek ortadan kaldırabilir. Sizin de söylediğiniz gibi önceden çok sevdiğiniz kitap okuma artık eskisi kadar keyif vermezken çok sevdiğiniz bir alışkanlığı bırakmak ise sizi umutsuzluğa sürükleyebilir. 

Bir uzman desteğine başvurmak ve durumun netleşmesini sağlamak daha sonrasında ise tedavi sürecine başlamak sizin için doğru ve kalıcı bir yol oluşturacaktır.

Sevgilerle..

Yazdıklarınızı okuduğumda, farkındalığınızın ne denli yüksek olduğunu görebiliyorum.

Esasında, bahsettiklerinizden, var olan kaynaklarınızın, şu an tükendiğini görüyorum.

Bu umut verici, çünkü henüz hala bir kaynağın 'varlığından' söz edebilmekteyiz.

Yazdıklarınız arasında çok önemli bir nokta var ki, '' Bu durumu engelleyemezsem depresyona gireceğim'' diyerek başladığınız cümlelerinizi, ''Gün bitirmeye çalışıyorum yalnızca, geç kalkmak istiyorum ki bugün 12'ye yakın uyandım, erken uyanıp erken bunalmak yerine geç kalkıp daha az bunalmak daha akıllıca çünkü. Hayatımdaki belirsizlikler yüzünden kımıldayamıyorum. Bıktım, sıkıldım, bok var da yaşıyorum diyorum. Ne izlediğim bir dizi, ne okuduğum bir kitap var, ne de sürekli dinlediğim şarkı. Bedenime zarar veriyorum, gün geçtikçe göz altındaki morluklarım artıyor, nemlendirici kullanmadığımdan dolayı dudaklarım ve ellerim kanıyor, sık kilo alıp hemen verdiğim için çatlaklarım ve kılcal damar çatlamalarım sarıyor bedenimi yavaşça, sivilce sorunum yok bundan yana şanslıyım ama en son maskeyi ne zaman yaptığımı bile bilmiyorum, elimi saçıma atınca bütün saçım avuçlarımın arasında kalmış gibi hissediyorum. Bacaklarıma kramplar giriyor, geceleri uyutmuyor, '' cümlelerinizde, adeta destekler niteliktesiniz.

Bu yüzden, önceliğimiz, depresyonun önüne geçmek, onunla mücadele etmek olduğundan, zihninizle aranıza mesafe koymanızı isterim.

Yani, var olan gerçek problemleriniz ve, zihninizin sürekli size bunu hatırlatması, şu an önüne geçebileceğiniz bir nokta olmadığından, enerjinizi bunlara aktarmanız, sizi yalnızca tüketecektir.

Bundan dolayı odağınızı, 'değiştirebileceklerinize' yani ''davranışlarınıza'' çevirmenizi isterim.

Aklınızdan yine bu düşünceler geçsin, hatta sizi huzursuz etsin, ama siz ''sadece hareket edin''

''Hareket etmek istemiyorum'' dediğinizi duyar gibiyim...

Burada da esas sihir, bu adımı ''istemiyor olmanıza rağmen'' atmanızdan geçecektir.

Bunun için, dışarı çıkabilme imkanınız var ise her gün 30 dakikalık bir yürüyüş, ya da odanızda yapacağınız 20 dakikalık kardiyo- ip atlama gibi egzersizlere ihtiyacımız bulunmaktadır; en etkili ve doğal ilaç anlamında.

Bu şekilde hareketlenerek, uykunuza, iştahınıza, fizyolojinize etki edebileceğiniz gibi, duygu durumunuz da bu şifadan faydalanacaktır.

Bu şekilde en az 21 gün devam ettiğinizden emin olun isterim.

Sonrasında ise, ''Benim hayattan beklentilerim neler? Bunları gerçekleştirmek için nelere ihtiyacım var? Şartlarım bunların hangilerini değiştirmek için uygun? 1 sene sonra kendimi nerede görmek istiyorum? Var olan şartlar altında 1 sene sonrama ulaşmak için bugün neleri değiştirebilirim?'' sorularını bir kağıda yazmanızı ve cevaplamanızı isterim.

Bu öz çalışma size, değerlerinizi yeniden anımsatacaktır.

Bunun yanında; aile, sosyallik, okul, iş, spor, hobi gibi başlıkları bir kağıda yazın ve, her biri için var olan şartlarınızda gerçekleştirebileceğiniz hedeflerinizi not alın.

Örneğin, okul - üniversiteye gitmek istiyorum - bugün 3 saat yarın 4 saat sonraki gün 5 saat çalışacağım, şeklinde.

Her birini sadece yapmak için ''çabalamanın'' yeterli olduğunu belirtmek isterim.

Tüm bunları hayatınıza geçirdiğinizden emin olursanız, kaynaklarınız bu şekilde güçlenecektir.

Üniversiteye başlamanız neticesinde ise, hayatınızın geri kalanını, daha özgür ve anlamlı bir şekilde yapılandırabileceğinize inanmaktayım.

Şimdilik biraz sabır ve çaba...

Sevgilerimle..