Size önerim duygularınızı bastırmayın duygularınızı yaşayın ama sizi kontrol etmelerine izin vermeyin çünkü oldukça önemli bir süreçten geçiyorsunuz bu süreçte duygularımız bize yanlış kararlar aldırabiliyor , hatalar yaptırabiliyor. Bu süreç geçici olduğunu düşünüyorum o yüzden yaşamış olduğunuz ilişkinin bu tarz duyguların size yansıtması gayet normal bu duygu döneminde bi karar almak mantıksız olabilir o yüzden duygularınızı yaşayın önce bu süreci normal karşılayın karar verme açısından kendinizi hazır hissetiğiniz bir zamanda karşı tarafında düşüncesiyle birlikte bir yol çizmek daha mantıklı olur diye düşünüyorum. sevgiyle kalın...

Merhaba,

Öncelikle yaşadığınız durumdan dolayı duygularınızın karmaşık olduğunu görmekteyim. Karşılıklı olarak bir ilgi durumu olsa dahi evli olmanızın getirdiği sorumlulukları karşı tarafın almak istememesi oldukça anlaşılır bir durumdur. 

Evli iken başka biriyle olmak eşiniz ve kendiniz açısından çok sağlıklı bir yolda ilerlemediğinizi göstermektedir. Ancak bu süreçte kendi duygularınızın ne kadar farkındasınız? Körü körüne bir uğurda ilerlemek mantıklı bir adım olmayacaktır. Somut olarak yaşadığınız duyguları görmek bu yolda daha emin adımlar ile karar almanızı sağlayacaktır. 

 Bu süreç doğrultusunda kararınız eşinizden ayrılma yönünde ise bu durumu en kısa sürede eşiniz ile paylaşarak evliliği sonlandırmak yaşadığınız duyguları daha anlaşılabilir kılacaktır. 

Yeni birini sevmek ve bu uğurda çaba sarf etmek anlaşılabilir bir durumdur. Ancak her konuda olduğu gibi bunun da doğru bir yolu vardır. Gönül terazisine koyduğunuzda yeni partneriniz ile daha mutlu olacağınızı düşünüyor iseniz kanun önünde ilişkinizi sonlandırarak devam etmeniz daha olumlu davranışlara yol açacaktır. Öncelikle eşiniz ile eleştiri olmadan hislerinizi naif bir dille anlatmak ve onu anlamak atmanız gereken ilk adımdır.

Daha sonra tüm bu süreçler bittiğinde karşınızdaki insanla da makul şartlarda yeniden bir araya gelmek istediğiniz amaca ulaşmak adına mantıklı bir yol olacaktır. 

Sevgilerle..

Öncelikle aklınızda dönüp duran ve size eziyet veren ''ne değişti ne oldu anlamıyorum'' düşüncenizin cevabını yine, ''acaba yüxleşyiği için mi bu durumdan rahatsız oldu '' cümlenizde verdiğinizi görüyorum.

Karşılıklı sevginin olduğu aşikar.

Fakat, Beck'in de kitabında yazdığı gibi, ''Aşk Asla Yetmez''...

Bu noktada aslında, her şey bilinerek dahi başlansa da, sürdürme noktasında sevginin yetersiz kaldığını görmekteyim.

Öyle ki, bu da sanıyorum ki, sizin de tahmin edebileceğiniz bir sondu.

Çünkü bu düzen içerisinde bir ilişki yürütmek, gerçekten de engellerle dolu.

Bu noktada aslında, içinde bulunduğunuz durum içerisinde, kendinize olduğu gibi, eşinize de sorumluluğunuz olduğundan, burada, karşı tarafın haksızlıklar içerisinde bu ilişkiyi sürdürmek istemediğini anlamaktayım.

Sizin de, '' ben boşanmış olsam bile o da bende biliyoruz ki biz iki dünya yıkılsa eblenememiz mümkün değil.'' dediğiniz noktanın, geçerliliğini karşı taraf da biliyor olacak ki, bu gerçeğin ağırlığı içerisinde, ilişkiyi sonlandırma kararı almış.

Bu noktada, radikal bir karar vermeden, esasında var olan bir evliliğiniz var iken, bir başkasına duyduğunuz bu yoğun duyguları anlamlandırmanın gerekli olduğunu belirtmek isterim.

Pek tabii, ilişkiler bitebilir, başlayabilir.

Sadece, hali hazırda bir ilişkiniz var iken, bir başkasının olması ve de, bu denli yoğun olmasının nedeninin çalışılması, sizin de şifa kazanacağınız nokta olacaktır.

Çünkü aslında siz de, bu şekilde bir hayatı idame ettiremeyeceğinizi, pek tabii bilmektesiniz.

Bu anlamda, bir ayrılık sonrası gördüğümüz tablo, 'yas'tır ve de bu süreç aslında, oldukça doğaldır.

Yani, şu an aslında tam da yaşanması gereken bir süreç içerisindesiniz.

Eğer, duygularınızı sonuna kadar yaşarsanız, nihayetinde de solduklarını göreceksiniz.

Bu anlamda, Bilişsel Davranışçı Terapi eğitimi olan bir psikolog ile bir araya gelirseniz, düşüncelerinizi, duygu ve davranışlarınızı çalışmanızdan, anlamlı ve kalıcı bir şifa edineceğinizi düşünmekteyim.

Sevgilerimle..