Ben evli 45 yaşında bir erkeğim. 20 yıllık evliliğimde başka hiç bir kadınla tensel veya duygusal bir ilişkim olmadı, ihtiyaç da duymadım . Fakat 1 sene önce aynı iş yerinde iş arkadaşım olan 35 yaşında eşinden ayrılmış bir kadına ilgi duyamaya başladım. İlk başlarda gözlerine bakarak konuşmak beni müthiş derecede mutlu ediyordu.
Sonralarında onu tanıdıkça , hayranlığım arttı. bu zamana kadar göremediğim şahit olmadığım düşünce yapısına sahip dürüst çıkarsız bir kadın, aşık oldu. Bu duygularımı kendisine anlattım, ilk başlarda oda olumlu yaklaştı. Gece yarıarına kadar görüşmelerimiz oldu. her konuyu açıkça konusabiliyorduk, çok güzel paylaşımlarımız oldu. Akşam yemeklere çıktık, fakat bir ilçede olmamız ve aynı işyerinde çalışıyor olmamız ve benim evli olmam nedeniyle haklı olarak benimle görüsmek istemedi.
Ayrılıp, onula evlenmek istediğimi söyledim fakat evliliği düşünmediğini belirtti. onu çok seviyorum, onunda beni sevdiğini fakat bir şekilde bu duygularını bastırdığını düşünüyorum. ( Yuva yıkan kadın olmamak, ve evlenirsek, çocuklarımın ve kendi çocuğunun vereceği tepki ve olumsuzlukları yaşamak istemiyor. )
Sürekli onu düşünüyorum, onula olmak istiyorum, ama onun bu ilişkiden zarar görmesini üzülmesini de istemiyorum.
Eskisi gibi çok sık görüşmüyoruz, ama bana değer veren mutlu eden , konuşmaktan zevk aldığım hem arkadaş hem sevgili olarak gördüğüm kadını bulmuşken kaybetmek de istemiyorum.
Beni kırmak istemediğini ama beraberde olamayacağımızı, bu durumun kendisini huzursuz ettiğini söylüyor.
Onu ikana etmek, geleceğe yönelik endişelerini yok etmek ,ortak bir hayat kurabilmemiz için nasıl hareket etmeliyim./Etmeliyiz.