Soru sor

İkili ilişkiler üzerine soru sor, Psikologlardan cevap al!

Smokinli.com'da romantik ilişkiler üzerine soru sorabilir, sorulmuş sorulara tecrübelerinizden yola çıkarak cevap verebilirsiniz.

Soru Sor!

Küçüklükten gelen bastırılmışlık evin gerizekalısı olarak görüldüm hep. Çocukluk işte kimseye tepkide veremiyodum bu yüzden hep bastırıldım hep özgüven eksikliği yaşadım şuan 23 yaşındayım. Okulda, çevremde,misafirlikte,aile ortamında, iş yerinde heryerde adını utangaçlık koyduğum ögüven eksikliğini yaşıyorum. Çevremdekilerde utangaçlık olarak tanımlıyo ama benim özüm o değil aslına delidoluyum şakalaşmayı gülmeyi eğlenmeyi çok severim ama her ortamda yapamam sadece gerçek anlamda beni iyi tanıyan samimi olduğum insanların yanında delidolu davranırım. Ama mesela bütün aile biraraya gelsek herkes konuşur Güler şakalaşır ben izlerim o özgüvensizlik gelip tutar beni. Misafirliğe gideriz mesela çok sevdiğim insanlar olsalar da herkes konuşurken ben dilimi yutmuş gibi susarım niye konuşmuyosun dedikleri zaman da "ne diyim ki" diyorum. Ve adım olmuş utangaç ve sessiz ben böyle olmak istemiyorum 

Senin İçin Seçilmiş Sorular

Soruya cevap vererek, soran kişiyle tecrübeni paylaşabilirsin.

Cevap Yaz
3 Cevap

Merhaba, 


Öncelikle güven alanınızın içinde böyle hissettiğiniz için oldukça üzgün olduğumu belirtmek isterim. 


Erken çocukluktan itibaren yetiştirilme tarzlarımız yetişkin olduğunuz da nasıl bir insan olacağınızı belirleyen en önemli hususlardandır. 

Çocuğu bir hamura benzetirsek ebeveynlerden bu hamuru kendilerine göre şekillendirmesini bekleriz. 

Ancak böyle durumlar da yetişkinlik döneminde farklı şekilde ortaya çıkabilmektedir. 


Yaşadığınız durumların farkında olduğunuzu ve iyileşmek adına birçok kaynağı aradığınızı görmekteyim. 

Bu süreçte artık kendi baş etme yöntemlerinizin yetersiz kaldığını belirtmek isterim. 


Bu nedenle bir uzmandan yardım almak süreci en olumlu şekilde yönetmenize yardımcı olacaktır. 


Sevgilerle.. 

Yazdıklarınızda, son cümleniz olan ''Ve adım olmuş utangaç ve sessiz ben böyle olmak istemiyorum '' cümlenizin, oldukça anlamlı olduğundan bahsetmek isterim.

Çünkü, yaşadığınız sıkıntının ve nedeninin farkındasınız, öyle ki, çözüme yönelik de, bir istek içerisindesiniz.

Bütün bunlar esasında, iyileşmek adına, yolu yarılamak anlamına gelmektedir.


Sürecinizin özetini olarak aslında, aklınızdan geçen, ''konuşursam rezil olacağım ve unutmayacaklar'' gibi düşüncelerin geçmesi, bu düşüncelerin sizde yoğun kaygı duygusu uyandırması, böyle ortamlarda belki de, çarpıntı, titreme gibi bedensel belirtilerin eşlik etmesi ve de, bu kaygı ve bedensel belirtileri yaşamamak adına, kaçınma davranışlarına girmenizdir.

Öyle ki, tam olarak bu davranışlar aslında, sıkıntının sürmesine sebep olan asıl etkenlerdir.


Bu noktada, bu durumun, elbette ki çözümü vardır.

Bunun için, rutin kontrol anlamında bir psikiyatri hekiminden ruhsal muayene olmanızı isterim.

Sonrasında, pek de ilaca gerek kalmaksızın, Bilişsel Davranışçı Terapi eğitimi olan bir psikolog ile, size eziyet veren düşünceleri, duygularınızı ve davranışlarınızı çalışarak, sağlıklı baş etme mekanizmaları geliştirebilir, yaşam kalitenizi arttırabilirsiniz.


Ayrıca, özgüvende bir eksiklikten söz ettiğimizde ise, her daim bu alanın gelişmesinin yolu, özü doldurmaktan geçmektedir.

Terapi sürecine, hayatınızdaki aile, okul, iş, spor, sosyallik, kişisel gelişim gibi alanların da eklendiğinden emin olarak, bir de, ''Sosyal Fobi - Görünen ve Görünmeyen Yönleri - Burkovik'' kitabını dahil etmenizi ve, buradaki bilgileri takip etmenizle, anlamlı bir değişim elde edebileceğinizi belirtmek isterim.


Sevgilerimle..

22 yaşındayım bende aynı durumu yaşıyorum okurken kendimi gördüm resmen bunu aşmaya çalışıyorum ama aşamıyorum

Cevap yazmak için giriş yapınız.