Yaşadığınız durumla ilgili olarak aynı durumu ailenizin ve sizin farklı değerlendirdiğinizden bahsetmişsiniz. Bu noktada lise değişikliği yapmanızın kendinizce nedenleri olduğundan, ailenizin bu durumu anlamadığından ve sizi “sorunlu” olarak değerlendirdiklerinden bahsetmişsiniz.

Bu noktada yaşadığınız durumla ilgili olarak ailenizin sizi sorunlu olarak değerlendirmesi aynı olayı aynı şekilde değerlendirmemenizle ilişkili olabilir. Sizin için doğru olan bir durum ailenizin için yanlış olabileceği gibi sizin için yanlış olan bir durum aileniz için yanlış olabilir. Bu durumda her iki tarafın da farkındalığını arttırmasının ve karşı tarafın beklentisinin farkında olduğunu belirtmesinin yaşanan durumun çözümü noktasında etkili olabileceği kanaatindeyim.

Öte yandan yaptığınız davranışlarda pişmanlık duymamanızla ilgili olarak öncelikle pişmanlık duygusunun nasıl açığa çıktığını kendinize hatırlatmanız faydalı olabilir. Pişmanlık, yapılan bir davranışın sonuçlarının yanlış olduğu düşünüldüğünde kişinin bu durumu hatalı olarak değerlendirdiği için durumu düzeltmeye, değiştirmeye yönelik arzusuyla birlikte ortaya çıkan duygudur ve genellikle pişmanlık barındıran cümleler “keşke” sözcüğünü içerir. Bu durumda yaptığınız davranışların hatalı ya da yanlış sonuçları olduğunu düşünmediğiniz takdirde pişmanlık hissetmeyebilirsiniz. 

Yaşadığınız durumları ve davranışlarınızı değerlendirirken daha geniş açıdan bakmaya çalışmanızın, sizin açınızdan doğru olan davranışların ya da düşüncelerin toplumdaki ve çevrenizdeki diğer bireyler açısından doğru olup olmadığını sorgulamanızın bu durum üzerinde etkili olabileceği söylenebilir.

Öte yandan ailenize kötü davranmanız, argo kullanmanız ve kendinize hakim olamamanızla ilgili olarak duygularınızı düzenleme becerilerinizi geliştirmek ve yaşadığınız durumda alternatif çözümleri geliştirmeniz adına bir profesyonelden yardım almanızın ve psikoterapi seçeneğini gözden geçirmenizin faydalı olabileceği kanaatindeyim. 

Merhaba, 

Ergenliğin getirdi birtakım sebeplerden ötürü bu dönemle aile ile çatışma ve karşısında kendinizi ifade etme bulma isteğinizin çok normal olduğunu belirtmek isterim. 

Ancak hayatın hiçbir zaman diliminde yapıcı olmayan iletişim yönteminin ebeveynler ve çocuklar için işe yaramayacağını bilmek gerekir. 

Ailenizin size karşı suçlayıcı tavırları sizin ise bunun karşısında yaşadığınız sinir patlamaları yalnızca kendinizi haklı görme çabanızdan dolayı yaşanmaktadır. İçinde “ben dili”olan bir konuşma ve yapıcı olmaya çalışmak aslında içinde olduğunuz durumun düzelmesini sağlayacaktır. 

Bu aşamada baş etme yöntemleriniz yetersiz kaldığında ise bir uzmandan destek almak önemli bir etkendir. 

Sevgilerle.. 

Öncelikle, içinde bulunduğunuz yaş itibari ile, kendinizi, çevrenizi, ilişkileri ve kısacası hayatı sorgulamanızın, çok doğal olduğunu belirtmek isterim.

Çünkü bundan sonrası için, ''ben'' diyebilmek adına, var olan değerlerinizi anlamlandırmaya çalışıyor, bunun dünya üzerinde bağlantısını kuruyorsunuz.

Bunun yanında bu yaş evresi gerçekten de, belli hormonları daha sık görmesiyle, bazı depresif ya da agresif hallerin görülmesi de, bir o kadar doğaldır.

Temelini, çok erken yaşamdan alan, adına mizaç dediğimiz ve pek de esnemeyen, kişilik özellikleri de eklersek, bu noktada bir sonuç elde etmeniz, beklendiktir.

Burada doğallığı bozan belki, uzun vadede kendinize ya da ailenize verdiğiniz kısmi bir zarar olabilir.

Bu anlamda da aslında, belli başlı çalışmalarla, şu anki asıl sıkıntınız aile alanında yaşandığından, üstesinden gelebileceğinizi belirtmek isterim, eğer, siz de isterseniz.

Bunun için, https://www.smokinli.com/blog/aile-ici-iletisimi-nasil-guclendirebiliriz/ yazısına bir göz atmanızı isterim.

Bunun yanında, bu süreci, uzun vadede sınav sürecini de sağlıklı kılabilmesi adına, bir terapi desteği ile götürebilirsiniz.

Bu anlamda, Bilişsel Davranışçı Terapi eğitimi olan bir psikolog ile, duygu, düşünce ve davranışlarınızı çalışmanızdan, yarar göreceğinizi ve, sağlıklı baş etme mekanizmaları geliştirebileceğinizi belirtmek isterim.

Sevgilerimle..