Aslına bakarsanız, soğumadiği ve sogudugu hakkinda tam bir fikrim yok. 3 yildir goruyoruz ve 3 yildir hoşlaniyorduk karşilikli, bu yil sevgili olmak nasip oldu. 2-3 aydir sevgiliyiz diye bilirim. Onun benden soğuduğunu duşunuyorum. Neden boyle duşunduyumu anlatayim: ilk sevgili olduğumuz aralae hep bana bakardi, gülerdi bana bakarken. Pek konuşamiyoruz, utaniyoruz sanirsam. Ben arladaşlarimla eve gidiyorum, ve o da kendininkilerle. Ama durakta hep göruyoruz bir birimizi. Bi keresinde otobusdeydi o, ve ben fark etmiyodum, birden fark etdim, ve gulumsedim. O da bana gulumsedi ve 2 kere el salladi bana. sonrasinda hep durakta göz kaş yapardi, bi gözunu kirpardi. ama son zamanlarda her şey değişti. Öncesinde sevgili oldugumuzun yayilmamasi için ona açilmadan once ona yemin ettirmiştim kimseye soylemesin diye. Ama mutlaka yeminini bozdu, çunki her kes biliyor artik. Sorun bu değil, her kes bildikten sonra o, artik bana baksa bile gulumsemiyor, beni umursamiyor ve eskisinden daha uzgun gorunuyor, artik hiç bir şey eskisi gibi değil. Ben ona sordum neden üzgünsün diye, bana sebep soylemedi, ama dedi ki sebep ben değilmişim. Hatta bi kere şöyle söyledim ona: belki de artik beni sevmediyin için boyle davraniyorsun. Ama bana oyle bir şey yok dedi. Ben kendimi rahatlatmak istiyorum, ama konuşamiyoruz, o da benden ben de ondan utaniyoruz gibi. Mesaj ata biliyorum eve geldigimde. O zaman de sadece ben mesaj atmassam atmiyor mesaj. Eskiden benim için resim çizmişti, bi kiz resmi. Ben bana çizdigini bilmiyordum. Eve geldiyimde mesaj gelmşti o çizim senin diye. ama ondan başka bi kere bile, benden önce beni aramadi ve ya mesaj atmadi. Ama hala beni sevdiyini biliyorum, çunki hala bana bakiyor, surekli goz goze geliyoruz. Sadece soğuk, çooook soğuk. Eve gidince kendi montunu aliyor, bakiyorum ona, kalbimden geçiyor, benimkini getirir mi acaba diye. Ama hayir, getirmiyor. Kiriliyorum. Ama ayrilmak istemiyorum. Sadece bir az konuşmaya ihtiyacim var ve bunu canli canli yapamiyoruz. Çunki onunla konuşmam için yanliz ben ve o olmali. Onun yanindaysa hep arkadaşlari var. Ben onunla konuşmak istiyorum, ama o soğuk diye, ona her yazdigimda onu biktirip usandiriyormuşum gibi geliyor. Çunki hep ben yaziyorum, sanki onun umurunda bile değilim. ama aslinda bana kagida seni seviyorum yazip vermişti bu yakinlarda. Ben ona sevdiyimi kendim hiç itiraf etmedim. O da safece kağida yazdi verdi bana. Onun doğum gununde ona yazmayi duşunuyorum ben de seni seviyorum diye. Doğru adim atiyor muyum? Onunla konuşup kendimi rahatlatmak için ne yapa bilirim? Nasil sorular sormaliyim? Acaba boyle hep yazarak onu usandiriyor muyum? Ya da soğutuyor muyum kendimden onu? Onu çok seviyorum ve cok cabaliyorum konuşa bilmek için. O ise kendi dunyasinda. Benimle konuşmak aklinin ucundan bile geçmiyor belki de. Ya da belki ben yaniliyorumdur. Yardiminiza çok ihtiyacim var. Şimdiden teşekkürler. Lütfen cevap veriniz.