Merhaba. İnsanlar aile bağları gereği ailelerinden uzun süre uzak kaldıklarında çok özleyebiliyorlar. Ama bunun riskli boyutları da var tabi ki romantik ilişkiler için. Bunun birçok sebebi olabilir. Tek ebeveynli büyümüş olmak, ebeveynle nasıl bağlanıldığı (güvenli-güvensiz) gibi çeşitli sebepler olabilir. İlişkinizin süresini bilmiyorum ama özellikle ciddiyete evrilmiş bir ilişkiniz varsa bu durumun nedenlerini ve ilişki de neleri beklediğinizi, istediklerinizi, tedirginliklerinizi açıkça ve karşınızdakini kırmayacak şekilde konuşmanız gerekiyor bence. İyi günler dilerim. :)

Uzun bir zaman diliminde görüşememiş anne ve çocuk kaç yaşında olmuş olursa olsun buna ihtiyaç duymuş olabilir. Bu sizin için dahi geçerli bir durum. Ancak başka durumlarda da aynı şeyler geçerliyse bu sadece bu olayda dikkatinizi çeken bir durum değil ise partnerinizle açık bir dille konuşmanızın ileri dönemler için faydalı olabileceğini düşünüyorum.

Yazdıklarınızı okuduğumda tek bir örnekten yola çıkmak pek doğru olmaz. Fakat görmeye pek de alışkın olduğumuz bir tablo değil açıkçası. Bu örneğin yanında anneyle ilişkinin bu şekilde ilerlediğine dair elinizde örnekler var ise burada bir düşünmek gerekebilir. Anneyle bağımız erken çocukluk döneminde gelişir. Burada ne tamamen ihmal edilmiş ne de aşırı ilgi gösterilmiş bir çocuk görmek istemeyiz. Çünkü yetişkinlik döneminde özellikle yakın ilişkilerde buradaki saplantılar kendini sıkıntı olarak gösterir. Burada 'anneden ayrılamama' durumunu düşündüm. İlişkinizin başındayken partnerinizden beklentilerinizi ve ilişkideki sınırlarınızı net bir şekilde çizmeniz ve bunu ortaklaşa bir kararla yapmanız sağlıklı olacaktır. Sevgiler..