Öncelikle yazdıklarınızdan, ne denli güzel sevdiğinizi görebilmek mümkün.

Öyle ki, sevginizin her halini, an be an hissettirmek istemeniz, pek doğal...

Burada yalnızca doğallığı bozan, aslında sevgimizden dolayı mübah gibi görünen, ''fedakarlık'' ve '' özveri'' kavramları olacaktır.

Çünkü ilişkide, özümüzden verir, karımızı feda edersek, geriye bizden hiçbir şey kalmayacaktır...

Bu yüzden istediğimiz şey, ''paylaşmaktır''; acıyı, sevgiyi, hayatı...

Bundan dolayı, https://www.smokinli.com/blog/iliskilerde-asiri-fedakarlik/ yazısına, göz atmanızı isterim.

''pişmanlığını görmek istiyorum sadece. Olur mu bilmem ama görmeyi çok isterim.'' olan sorunuza geldiğimizde ise, esasında böylesine '' her an '' var olan birinin kaybı, elbette ki üzecektir.

Uzun vadede, bir geri dönüşten dahi söz edilebilir fakat, burada artık okları kendinize çevirmenizi isterim.

Bu büyük ve güzel sevginizi, kendinizle paylaşma vaktiniz geldi...

Bunu sağladıktan sonra, alacağınız her karar zaten, sizin için en güzeli olacaktır.

Bu yüzden, var olan duygularınızı bastırmadan yaşamanızı isterim, ki, bu duygular solmak üzere yeşersin, nihayetinde şifa kendini göstersin.

Sevgilerimle..

Merhaba,

Yaşadığınız sürecin yıpratıcı etkilerini anlamakta zorlandığınızı görmekteyim. Ancak bu durumda gerçekten süreci anlamlandırma isteğinizi de görmek mümkün.

Ancak sorduğunuz soruların tüm cevabını yalnızca partneriniz bilebilir. 

Yazdıklarınızdan ilişkinizde partneriniz için destekleyici bir rolde olduğunuzu görebilmekteyim. 

İlişkilerde fedakarlık önemli bir unsurdur. Bu ilişkide bu rolü üstlenen ve yapıcı olmaya çalışan tarafın siz olduğunuzu görebiliyorum. 

İlişkiler fedakarlık gerektirir, öyle değil mi? Peki bu fedakarlığın doğru ölçüsü nedir?

Sizin ilişkinizde varsayımlar olarak ortaya çıkan sorunlara yaptığınız açıklamalar yaparak yapılabilecekleri ortaya koymuşsunuz. Bu süreçte, kendinize mi odaklanmalısınız yoksa partnerinizin isteklerine mi cevap vermelisiniz? 

Bu ilişkide yükün sizde olduğu görmekteyim. Bu durumda sürekli partnerinizin isteklerine odaklanıp kendinizi unutmanızın memnuniyeti azaltarak, ilişkinize iyi gelmeyecektir. 

Eğer bu seferde atacağınız adım bu sonunda tükenmişlik hissedeceksiniz , aslında o adımı atmanın pek de bir önemi kalmayacaktır. Aranız düzelse dahi “Ben suçlu değildim, gururumu çiğnedim ” düşüncesi ileride partnerinize karşı öfke duyarak kötü davranmanıza neden olabilmektedir.

Bu süreçte kendi hislerinizi anlayabilmek için öncelikle kendinize zaman tanıyıp , sizden kaynaklanmayan sorunlara çare aramayı bırakmalısınız. 

Sevgilerle..