Bazen sevgimizin yoğunluğundan, bir ilişkiyi yürütebilmek için bu unsur tek başına yeter zannederiz. Ya da, ilişkiyi başlatmak için 'sevmenin' bir neden olduğunu sanırız. Fakat gerçek şu ki 'sevgi' asla tek başına yetmez. Bahsettiğiniz üzere, sevgide bir noksanlık olmasa da, bir ilişki yürütme adına diğer dinamiklerin sağlanmasında bir sıkıntı oluşmuş. Karşılıklı beklentiler ve istekler çakışmış, en nihayetinde de bu durum ayrılık ile sonlanmış, her seferinde. Eğer 'karşılıklı' olarak birlikte olmak istenirse, yine 'karşılıklı' olarak çaba gerekmekte. Fakat geldiğiniz nokta artık çabaların çok ötesinde, bir son olmuş. Bundan dolayı, kendinize gerçekten bu ilişkide kendinizi nasıl gördüğünüzü, bu dinamiğe böyle devam etmeyi isteyip istemediğinizi, ve en önemlisi bundan bir 5 ay sonra gerçekten bu ilişkiyi nasıl gördüğünüzü sorar ve cevaplarsanız, daha gerçekçi ve çözüm odaklı yaklaşıyor olacaksınız. Üzüntü hissetmeniz çok doğal. Şu an akışa bırakıp kendinize yönelmeniz en sağlıklısı olacaktır. Çünkü 'gelgit' yalnızca 'denizlerin' kaldırabileceği bir durumdur. Biz 'fanilere' ağır gelir. Sevgiler..

Merhaba. Sevmek, sevilmek çok güzel duygulardır ancak maalesef her zaman bir ilişkinin sürmesi için yeterli olmayabiliyor. Partnerinizle ilişkiden beklentiniz çok farklı olabilir ama aynı zamanda aranızda bir iletişim sıkıntısının da olabileceğini düşündüm. Daha öncesinde sorunlarınızı partnerinizle bir tartışma halinde değilken, karşılıklı olarak suçlayıcı bir tavra girmeden bir orta yol bulmak için konuştunuz mu? Eğer konuştuğunuz halde bir şeyler değişmediyse o zaman uzun vadede mutluluğunuz için ayrılık iyi bir karar olmuş olabilir. Eğer konuşmadıysanız, konuşmanın bir şeyleri değiştirebileceğini düşünüyorsanız konuşmayı deneyebilirsiniz bence ama konuşsanız da bir şey değişmeyecekse ve durum gerçekten kişisel farklılıklardan kaynaklanıyorsa o zaman da ayrılık iyi bir karar olmuş olabilir. Böyle bir durumda da ayrılığı kabullenip bu sürecin geçmesi için duygularınızı bastırmadan kendinize zaman vermelisiniz diye düşünmekteyim. İyi geceler dilerim. :)

Merhaba, genelikle uzun süren ayrıl-barış durumu kulağa birbirinden kopamamak gibi pozitif anlamlar çağrıştırsa da iki taraf için yıpratıcı bir süreçtir. İlişkiyi bitişe götüren sebepler ortadan kalkmadan taraflar bir araya gelse de hiçbir şey eskisi gibi olamaz. Buradaki en önemli soru ayrılmanızı ve barışmanızı tetikleyen faktörler neler? Ayrılıp barışma sürecinden sonra partneriniz ile anlaşamadığınız konuları karşılıklı konuşup çözüme ulaşarak mı devam ettiniz yoksa sorunlar halı altına süpürülerek mi ilişkiye devam ediliyor? Çünkü Sorunlardan kaçmak onları ileride yaşanacak basit problemler karşısında bile içinden çıkılamaz durumlara taşıyabilir. Söylediğiniz gibi arada sevgi olsa da maalesef bir ilişkiyi devam ettirebilmek için bu tek başına yeterli bir motivasyon değil. Karşılıklı olarak birbirini anlayabiliyor olmak da çok önemli ki bu aslında bunu deneyimlemiş olmuşsunuz. Şu an her şey daha çok taze yaşanmış anladığım kadarıyla. Kendinize yaşananları sindirmek adına biraz zaman verin. Gerekirse bu dönemde yakın çevrenizin desteğini almaktan çekinmeyin.

Anlaşamayınca olmuyor gerçekten ne kadar zorlarsan zorla ne kadar çabalarsan çabala beyin yapıları düşünceleri zıt olunca gerçekten olmuyor bende eski ilişkimde yaşadım. Kavganın sebebini nedir bilmiyorum hakketten ama eğer çözüm getiremiyorsanız yollarınızı ayırın ileride üzüleceğinize şimdi üzülün tabiki bunlar benim fikrim.