Çok klasik bir soru evet ama olayı dinleyin. Ben gerçekten çok güzel ve çevresi tarafından da çok beğenilen bir kadınım. Erkek arkadaşım da beni çok beğenirdi. Problem bu değil. Çok da iyi anlaşırdık. 

Şimdi asıl noktaya gelelim bundan 3.5 ay önce tanıştık. Tanıştıktan 1 ay sonra sevgili olduk ve 1 ay çıkıp ayrıldık. Ben ayrıldım. Ayrıldıktan sonra iletişime geçtiğimizde değişeceğime inanmadığını söyledi. İkimiz de fevri karakterleriz. Ancak ben ondan değişmesini istemezken onun böyle bir talebi olmuştu. 

Durum öyle olunca da ben ayrıldım. Çünkü o şekilde ben onu kabul ederken onun beni etmediğini düşündüm. 

İkimiz de kısa bir sürede ilişkiye başlamamıza karşın çok sevdiğini hatta aşık olduğunu söyleyen insanlarız. Ve öyle herkesle de sevgili olacak tipler değiliz. 

Evlenince çocuklara kim bakar hakkında bile konuştuk ve ikimizin de gelecek planlarında birbirimiz vardık. Böyle bir şeyi burada anlatıp neyi amaçlıyorum bilmiyorum.

Her neyse son zamanlarda çok kavga etmeye başlamıştık ancak bunun sebebinin ikimizin de çok önemli sınavları olmasına veriyorum (ben 21 o 25 yaşında). Ve ben ayrıldığı an arkasına bakmayan ve biten ilişkiye asla 2. şansı vermek istemeyen bir kadınım.

Ancak şuan onu o kadar özlüyorum ki ayrılalı 1.5 ay oldu ve daha 1 ay çıkmışsınız abartılı tepki veriyorsun diyeceksiniz. Ama ben 1.5 aydır her gün aralıksız ağlıyorum. Kendimi gerçekten yarım kalmış hissediyorum. Bunu şimdi cinsel birlikteliğe bağlayacaklar olacaktır hayır arkadaşlar birlikte de olmadık. Hatta sevgili olmadan el ele bile tutuşmadık. 

İkimizin de değer verdiğini sanmıştım ancak o o günden itibaren asla iletişime geçmedi ve ben de kendimi biliyorum asla iletişime geçmem. 

Sorum şu bu olayda ben bu kadar vurdum duymaz ve çok rahat başka bir erkekle ilişkiye başlayacak bir konumdayken nasıl hala unutamam ve üzülürüm ve ağlarım. 

Buraya kadar okuyup iyi niyetle cevaplayan arkadaşlara teşekkür ederim şimdiden. 

Hakkınızı helal edin biraz uzun yazmışım.