Öncelikle karşı tarafın geçirdiği yıkıcı süreçlerden sonra, daha hassas bir süreç içerisine girdiğini belirtmek isterim.

Arkadaşlığınız da, bu hassasiyetten etkilenmektedir.

Fakat burada, anımsamanız gereken, tam da bu sınır noktasında, sizin karşı tarafın sevgilisi, annesi ya da terapisti değil, sadece ''arkadaşı'' olduğunuz gerçeğidir.

Bu anımsama, öncelikle sizi, yüklediğiniz yüklerden kurtarmakla beraber, aslında karşı tarafı da özgürleştirecektir.

Bir şekilde bu hassasiyeti, aslında artmasın diye istediğini alması, esasında sadece, patolojisini beslemektedir.

Çünkü, sağlıklı bir sınırla karşılaşması, kendisine cam bir fanus içerisinde yaşamadığı gerçeğini göstererek, düşebileceğini, üzülebileceğini fakat, bir müddet sonra kalkabileceğini ve gülebileceğini öğretecektir.

Eğer, her düştüğünde bir kişi onun adına sorumluluk alırsa, bu kez karşı taraf her daim, bir başkasına bağımlı olacaktır.

Bu yüzden, kendinizi ben dili ile ifade ederek, '' sana ve ilişkimize değer veriyorum, sıkıntılarında yanında olmak için çabalamaktan memnun oluyorum, aynı ilgi ve saygıyı senden göremediğimde iletişimde bulunmak istemiyorum çünkü kırılıyorum, bunu değiştirmek içi neler yapabiliriz?'' gibi, yapıcı ve net bir ifadede bulup, gerekçelerinizi belirtip, karşı tarafı da sürece dahil edebilirsiniz.

Siz bir adım geri atmış olacağınızdan, size gelmek isterse, bu kez kendisi adım atmak mecburiyetinde kalacak ve bu mecburiyet, aslında kendisini iyileştirme noktasında da önemli bir adım olacaktır.

Sevgilerimle...