Onunla iki buçuk ay önce tanıştık. İkimizin de güven problemi vardı konuştuk ve birbirimizi anlayabileceğimizi gördük ve bir anda ilişkiye başladık. Flört dönemimiz olmadı diyebilirim. Fakat birbirimize o kadar güvenip bağlandık ki bir buçuk ay içerisinde her şeyi yaşadık. Hayallerimizde hep birbirimiz vardık ve ileriye dönük yaşıyorduk. Birbirimize değer verdiğimizi o kadar gösterip hissediyorduk ki ruh eşimizi bulduk diyorduk adeta .Bunu da söylemek istiyorum ilk cinsel ilişkimizi de birlikte isteyerek yaptık. Yine her şey çok güzel giderken bana bir anda ailevi sorunlarının olduğunu beni üzmek istemediğini söyledi. Onun yanında olucağımı , her zaman mutlu olunamayacağını , üzüleceksek de birlikte üzülürüz dememe rağmen o kafayla bir ilişki yapamayacağını söyledi. Ben de geri çekildiğimi söyledim. Bir aydır konuşmuyoruz fakat sosyal medyada aktif, kızlarla etkileşim içerisinde. Şunu da eklemek istiyorum bir ay sonra askere gidicek. Psikolojisini anlamakta güçlük çekiyorum askere gidecek diye mi yoksa beni oyaladı mı anlam veremiyorum. Ama birlikteyken tırnağım kırılsa her dakika soran ,burnum aksa tavsiyeler veren biriydi. Gerçekten içinden çıkamıyorum. Normalde mantıklı biriyimdir ama duygularım ağır basıyor. Gitmek isteyen birine ben her koşulda yanındayım desem de gider mi? Yoksa kal gitme mi demem gerekiyordu? Gerçekten sorun bende mi?