Öncelikli olarak, yazdıklarınızı okuduğumda, ağlama davranışının, duygularınız karşısında bir baş etme yöntemi olarak gelişmiş olduğunu belirtmek isterim.

Öyle ki, belki de naif yapınızdan, insanları kırmamak veya onları kaybetmemek, onların karşısında bir şekilde rezil olmamak adına, her duyguyu haddinden fazla yaşadığınızda, bunu sağlıklı bir şekilde yaşayamadığınızdan ve, bu süreci karşıdaki kişi ile çözemediğinizden, bu davranış pekişmiş ve artık kendini iyice göstermeye başlamıştır.

Çünkü Depresyon, sanılanın aksine çok üzülmek ve ağlamak halinden ziyade, ciddi ve beyinde tahribe kadar giden, çökkün duygu durum ve hayattan tat almamakla ilerleyen, bir hastalıktır.

Bu noktada, esasında duygu, düşünce ve davranışlarınızı çalışmanızdan, oldukça yarar sağlayacağınızı belirtmek isterim.

Filmin nerede başladığını ve nerede koptuğunu anlamak, bu filme yeniden bir senaryo yazmak için, Bilişsel Davranışçı Terapi eğitimi olan bir psikolog ile, bu duygu, düşünce ve davranışları çalışabilir, sağlıklı baş etme mekanizmaları geliştirerek, kendi kendinizin terapisti olabilirsiniz.

Sevgilerimle...