Merhabalar, 1.5 yıllık Mart ayında 2 yıl olacak uzaktan bir ilişkim var. 27 yaşındayım o 33 e girecek. İkimiz de çalışıyoruz. Bu zamana kadar ayda 2 kere yüz yüze görüştük hep, bir de yıllık tatilinde buluşturduk 2 hafta o kadar o da 2 kez oldu tabii. Onun dışında telefonla ne kadar olursa işte. Artık iyice canımı acıtmaya başladı bu durum. Çünkü diğer çiftlerin yapabileceği çoğu aktiviteyi yapamadık, hiç anımız olmadı, aktivite yapması da zaten zor oluyordu c.tesi sabah uçakla gelip pazar dönünce ancak bir yere gidip oturuyorduk o kadar. Sadece 1 kere sinemaya gittik 2 yılda, hiç piknik yapmadık hiç denize gitmedik arkadaşlarıyla hiç tanışmadım vs vs.
Sonsuz bir bekleme sürecinin içinde sıkıştım kaldım. Nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum. Nasıl aynı şehirde olacağız o da bilmiyor sadece yapacağım, edeceğim diyor ona da güvenemiyorum artık. Ben görüşemediğimiz için kızdığım da bana "tamam geleceğim haftaya yanına" diyor. Gelmesi artık bir şeyi değiştirmiyor ki. Aksine beni daha çok yaralıyor. Rüya görüyorum ve bitiyor. Sonra yine yalnızım. Telefonda da konuşulmuyor işte mesaj zaten zor oluyordu. Az önce sıkıldım dedim yoğunum dedi. 2 yıldır bu lafı duymaktan sıkıldım. Ben de sinirden dayanamadım engelledim bir de gülüyor bana. Delirdin herhalde diyor. İyice zoruma gitti. Nasıl olsa affettiğim için yine bağırır bağırır susarım sandı.